مصرف‌کننده‌ی باانصاف، مصرف‌کننده‌ی باوجدان هم میتواند همین‌جور به تولید کشور کمک کند؛ دنبال اسم و رسم نروند، دنبال بِرَند نروند - این حرفی که حالا مرتّب تکرار میکنند: بِرَند، بِرَند - دنبال مارک نروند؛ دنبال مصلحت بروند. مصلحت کشور، مصرف تولید داخلی است، کمک به کارگر ایرانی است. بعضی‌ها هستند حتّی حاضرند به نفع کارگر هم شعار بدهند، رگ گردن را هم درشت کنند و شعار بدهند، امّا در عمل به کارگر ایرانی لگد بزنند. لگد زدن به کارگر ایرانی این است که انسان جنس مصنوع این کارگر را مورد استفاده قرار ندهد و برود مشابه این را از خارج بگیرد؛ گاهی هم به قیمتهای گران‌تر! ما در برخی از صنایع در کشورمان جزو پیشروان دنیاییم، [امّا] در همان چیزها، میروند از بیرون چیزهایی را برمیدارند و به داخل می‌آورند. و این وظیفه‌ی همه است؛ از جمله وظیفه‌ی دولت. وزیر محترم کار اینجا حضور دارند؛ من خواهش میکنم در دولت مطرح کنید، اصرار کنید، پافشاری کنید که اشیائی که جزو مصارف دولتی است، مطلقاً از خارج نیاید. این یک قلم عمده است، یک قلم بزرگ است؛ چون دولت با دامنه‌ی وسیعی که دارد، مصرف‌کننده‌ی درجه یک است. نگویند که ما فلان چیز را میخواهیم، الان لازم داریم، تولید داخلی‌اش نیست، ناچاریم از بیرون بیاوریم. خب، شما مگر برنامه‌ریزی ندارید؟ شما که امروز احتیاج دارید، چرا امروز میگویید؟ میخواستید دو سال پیش بگویید تا تولیدکننده‌ی داخلی فرصت داشته باشد برنامه‌ریزی کند، بسازد، امتحان کند، تجربه کند تا امروز دست شما برسد. اینها مسائل مهمّی است؛ اینها مسائل کوچکی نیست. دولت تصمیم بگیرد در هیچ‌یک از چیزهایی که مصرف میکند، از قلم و کاغذ روی میز گرفته تا ساختمان‌سازی تا بقیّه‌ی چیزها، هرآنچه در داخل قابل تولید است، خودش را از خارج ممنوع کند، بر خودش حرام کند. آسان‌گرایی و سهل‌گرایی - سهل‌گرایی آن روی خوبِ قضیّه است - و خدای نکرده سوءاستفاده؛ جلوی اینها را بایستی مسئولین دولتی بگیرند. و ما این را هم تجربه کردیم، امتحان کردیم و یک جاهایی دیدیم. یک وقتی یک کاری انجام میگرفت - مال سالها پیش است - یک چیزی داشتند میساختند، بنده مسئولین آنجا را خواستم و به آنها گفتم که در این کاری که دارید میکنید، سعی کنید هیچ قلم خارجی به‌کار نبرید؛ آنها هم قول دادند، مردانه هم عمل کردند. در آخر که ما گزارش گرفتیم و تحقیق کردیم، معلوم شد حدود 98 درصد از مصالح اینجا را توانسته‌اند از داخل تهیّه کنند؛ یکی دو درصد چیزهایی بوده که در داخل وجود نداشته است و از خارج آورده‌اند. خب، میشود این کارها را کرد. پس مصرف‌کننده هم یکی از ارکان تقویت و ترویج تولید داخلی است.

ولایت فقیه ولایت رسول الله

حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پی رحلت فقیه پرهیزگار آیت الله حاج آقا تقی طباطبائی قمی پیام تسلیتی صادر کردند.

متن پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است:
بسمه تعالی
رحلت فقیه پرهیزگار آیت الله آقای حاج آقا تقی طباطبائی قمی فرزند برومند مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج آقا حسین طباطبائی قمی را به بازماندگان محترم و همه ی ارادتمندان به آن بیت شریف و به اعاظم علمای حوزه ی علمیه قم و نجف و مشهد تسلیت عرض میکنم و علّو درجات آن مرحوم و حشر با اجداد طاهرینشان را از خداوند متعال مسألت مینمایم، غفرالله له و لنا.

سید علی خامنه ای
7 آبان 95

اولین ها
اولین مرثیه خوان امام حسین(علیه السلام) ،حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) بودند.
اولین کسی که امام(علیه السلام) را از رفتن به کربلا منع کرد ،ابوبکر عمربن عبد الرحمن بود.
اولین خطبه امام حسین (علیه السلام) ،روز سه شنبه هشتم ذی الحجه هنگام حرکت کاروان از مکه به سمت عراق ایراد شد.
اولین حمله روز عاشورا ،راوی گفت: عمر سعد(لعنة الله علیه) پیش آمد و تیری به طرف سربازان حضرت پرتاب نمود و گفت :نزد امیر عبدالله(لعنة الله علیه)گواهی دهید که نخستین کسی که تیر به سوی حسین (علیه السلام) پرتاب کرد من بودم.
اولین شهید کربلا، مسلم بن عوسجه اسدی بود که در حمله نخست به شهادت رسید.
اولین شهید بنی هاشم ، علی اکبر(علیه السلام) بود.
اولین کسانی که به حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) هنگام آوردن آب به خیمه ها حمله نمودند، زیدبن ورقاع و حکیم بن طیفل (لعنة الله علیهما) بودند.
اولین عزاداری برای حسین بن علی(علیه السلام) را بانوان خاندان عترت انجام دادند که پس از واقعه کربلا به اسارت در آمدند.آنان از همان صحرای کربلا ،نوحه سرایی خود را آغاز کردند.
اولین نشانه های قبر امام حسین (علیه السلام) ،درخت سدری بود که بر قبر مطهر سایه افکنده بود و در زمان حکومت عباسیان و به دستور هارون الرشید (لعنة الله علیه) از بین رفت و مین آن شخم زده شد.
اولین زائر، که قبر مطهر سیدالشهدا (علیه السلام) را زیارت کرد، عبیدالله حر جعفی بود.
اولین مقتل، مقتل ابی مخنف نوشته لوط بن یحیی بن سعید بن مخنف کوفی متولد ??ه.ق یعنی حدود ??سال پس از واقعه عاشورا است .
اولین نویسنده ، اصبغ بن نباته بود که کتابی درباره امام حسین (علیه السلام) نوشت. او از فرماندهان سپاه امام علی(علیه السلام) بود.

منبع : برگرفته از مقاتل لهوف و مقرم-عقد الفرید-حلیه الاولیا

بهشت و پیراهن خون آلود حسین علیه السلام

حضرت صادق آل محمّد صلوات الله علیهم حکایت می فرماید:
آن هنگام که صحرای محشر بر پا شود و خداوند تمامی بندگانش را زنده احضار نماید، صدائی به گوش همگان خواهد رسید که: ای جماعت! چشم های خود را ببندید و سرهای خود را به زیر افکنید، چون که فاطمه دختر محمّد (ص) می خواهد از پل صراط عبور نماید.
پس همگان چشم های خود را می بندند و حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها در حالی که هفتاد هزار فرشته او را مشایعت و همراهی می کنند، وارد می شود و در یکی از موقف های مهمّ محشر توقّف می فرماید.
پس از آن پیراهن به خون آغشته حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را در دست گرفته و به محضر ربوبی پروردگار عرضه می دارد: پروردگارا! این پیراهن فرزندم، حسین می باشد، تو خود آگاهی که با فرزندم چگونه رفتار کردند.
در این هنگام، صدائی از طرف خداوند متعال می رسد: ای فاطمه! هر خواسته و تقاضائی داری بگو، که برآورده خواهد شد.
و حضرت زهراء سلام الله علیها اظهار می فرماید: خدایا! انتقام مرا از قاتلین فرزندم، حسین بگیر.
پس شعله ای مهیب از آتش بر پا شود و زبانه کشان یکایک قاتلین امام حسین (ع) را فرو بلعد، همان طوری که پرنده دانه از زمین برچیند.
و سپس به عمق دوزخ برگردد و تمامی آن افرادِ ظالم، به عذاب های دردناک مجازات و عقاب خواهند شد.
بعد از آن، فاطمه زهراء سلام الله علیها به سوی بهشت حرکت می نماید و در حالی که فرزندان و دوستان و علاقه مندانش همراه او می باشند، وارد بهشت خواهند شد.