رابطه بین امام حسین (ع) وحضرت مهدی (عج)
تی در قرآن وجود دارد که امام حسین(ع) تأویل به امام مهدی(عج) دارد. از طرف دیگر آیاتی داریم که امام مهدی(عج) آنها را درباره امام حسین(ع) تفسیر کرده است. از حضرت حجت(عج) درباره آیه اول سوره مریم «کهیعص» سوال کردند ایشان این آیه را در رابطه با امام حسین(ع) تعبیرکردند که به قضیه کربلا اشاره دارد.
از طرف دیگر آیات دیگری داریم که ائمه(ع) فرموده اند که منظور از این آیات، امام حسین(ع) و امام مهدی(عج) است. مثل این آیه ای که در سوره اسراء آمده که «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً فَلا یُسْرِفْ فِی الْقَتْلِ إِنَّهُ کانَ مَنْصُورا» امام زمان(عج) می فرماید «مظلوم» امام حسین(ع) است که به شهادت رسیده است. «فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ سُلْطاناً» و خداوند نمی گذارد خون ایشان هدر رود و منتقمی خواهد آمد. «مظلوم» در آیه امام حسین(ع) و «منصور» امام مهدی(عج) است.
روایاتی داریم که امام حسین(ع) درباره امام مهدی(عج) بیان کرده است و احادیثی که امام مهدی(عج) برای امام حسین(ع) بیان فرموده است. پس در احادیث هم دلدادگی عجیبی بین این دو امام می بینیم. 300 روایت داریم که امام مهدی(عج) از نسل، ذریه و صلب و تبار سید الشهداء است.
در ادعیه و زیارات هر دعایی که برای امامی وجود دارد ذکر امامی دیگر شکوفا می شود. برای نمونه روز سوم شعبان روز تولد امام حسین(ع) است، صحبت از امام مهدی(ع) می شود. و در مفاتیح است که زمانی که به همدیگر تبریک می گوییم، امام زمان(عج) را یاد کنیم. اعمال شب نیمه شعبان از اعمال شب های قدر هم بیشتر است. ولی با فضیلت ترین این اعمال، زیارت سیدالشهداء(ع) است. در زیارت عاشورا دو جا از امام مهدی(عج) یاد شده است است. یاد هر امامی در هر زیارتی می آید یاد امام دیگر شکوفا می شود. پس معلوم می شود ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. در عبارات دعای ندبه «این الحسن و این الحسین»، «این الطالب بدم المقتول بکربلا» صحبت از امام حسین(ع) است. در تشرفات هم زیاد داریم که عنایت امام مهدی(عج) به مجالس سید الشهدا(ع) وجود دارد. علامه امینی در کتاب الغدیر جلد هفت صفحه 14 می گوید: «مشهور میان ما شیعیان این است که در هر مجلس و محفلی قصیده “ابن عرندس” خوانده شود امام مهدی(عج) به آن مجلس توجه دارد.» قصیده ابن عرندس قصیده ای است که در رثای اباعبدالله(ع) است و نمونه هایی از تشرفات در این باره نقل شده است.
در مورد رابطه بین امام زمان(عج) و امام حسین(ع) فقط ما سخن نگفته ایم، بلکه دشمنان ما هم در این مورد اظهار نظر کرده اند. چهارصد نفر از دانشمندان صهیونیست در “تل آویو” جمع شدند تا ببیند هویت شیعه و انقلاب اسلامی چیست. و مجموعه مقالات آنها به عنوان “انقلاب تشیع و مقاومت” چاپ شده است. آنها می گویند: «شیعیان با یاد امام حسین(ع) قیام می کنند و با یاد امام زمان(عج) قیام شا ن را حفظ می کنند.» یعنی مهمترین دشمنان ما معتقدند: «هویت شیعه امام حسین(ع) است و آرمانشان امام مهدی(عج) است و دو نگاه سرخ و نگاه سبز دارند.» امام خمینی(ره) فرموده اند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.» مردم را یاد عاشورا به خیابان ها کشاند و پیروز شدند و دیگر نمی شود آنها را شکست داد. به خاطر اینکه انقلاب اسلامی مقیاس کوچکی از جامعه جهانی امام زمان(عج) است و ما باید پرچم را به دست صاحب اصلی انقلاب بسپاریم و ما زمینه ساز حکومتی دیگر هستیم. این شیعه در هر کجای جهان باشد ـ مثل “سید حسن نصرالله” و “آیت الله سیستانی” ـ با ظلم نمی سازد. هر شیعه ای که در هر جای جهان باشد با یاد امام حسین(ع) زیر بار ظلم نمی رود. شیعه قیام می کند و از طرف دیگر مانند برخی از انقلاب ها خود فروخته نشده و به انحراف کشیده نمی شود. چون یک آرمان بزرگی برای شیعه وجود دارد و آن ظهور حضرت بقیه الله(عج) است این حرف دشمنان ماست. «چه خوش آید که سر دلبران، گفته آید در حدیث دیگران» دشمنان ما اقرار و اعتراف به پیوند قضیه عاشورا و انتظار دارند.
ابنا: آیا در مورد بحث مهدویت و عاشورا کتاب یا کتاب هایی نوشته شده است؟
ــ در این زمینه حدود سی کتاب نوشته شده است. مثل کتاب “از فرات تا فرات” از طرف جمعی از نویسندگان، چون امام حسین(ع) از مکه خروج کرد تا به سمت کوفه برود ولی در کربلا ماند. امام مهدی(عج) از مکه قیام می کند و سفر نیمه تمام سیدالشهداء(ع) را تمام می کند و پایتخت حکومت جهانی امام عصر(عج) مسجد کوفه خواهد بود. همچنین آثاری مانند “تأملی نو در نینوا و انتظار"، “از ظهر تا ظهور"، “از حسین تا مهدی” و کتاب هایی که در رابطه با شرح زیارت “ناحیه مقدسه” نوشته شده است. این کتاب ها را مرکز تخصصی مهدویت در حوزه علمیه قم چاپ کرده است.
شعری برای امام زمان (عج)
فقط دلیل جدایی ز تو گناه من است
ثمر از این همه غفلت دل سیاه من است
همیشه ذکر تو را من به روی لب دارم
که نام تو گل زهرا دلیل راه من است
ببین که روز سپیدم ز هجر تو شام است
بیا و نور فکن که چهره تو ماه من است
جدایی از تو بلایی عظیم و جانکاه است
گواه قلب حزین سردی نگاه من است
بگو به آن دو ملک در سیاهی قبرم
که این غلام قدیمی بارگاه من است
زمینه سازی امام حسین بر ای ظهور
جت الاسلام والمسلمین سید محمد جواد قائمی هاشمی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری بسیج گفت: اگر در راستای اهداف امام حسین (ع) حرکت کنیم و هر شیعه ای برای امر به معروف ونهی از منکر و احیای دین قدم بردارد به ظهور نزدیک می شویم و به آرمان ها و مدینه فاضله دست پیدا می کنیم.
وی افزود: دعا کردن برای فرج دراین ایام عزاداری امام حسین (ع) می تواند بسیار موثر باشد و عبرت گرفتن از خود عاشورا که مردم امام حسین (ع) را به عنوان امام زمان خود نشناختند و آن اتفاقات را در کربلا شاهد بودیم الان هم اگر ما بصیرت نداشته باشیم و به سمت شناخت امام زمان خود حرکت نکنیم حادثه ها تکرار می شوند.
حجت الاسلام قائمی تصریح کرد: اگر آن 313 نفر یار خالص آقا امام زمان (عج) فراهم شوند امر ظهور محقق می شود ولی ما هنوز ارتقاء پیدا نکرده و به مراحل بالای ایمان دست پیدا نکرده ایم واقعا باید همه از این شور حسینی در محرم به شعور حسینی هم برسیم و به دنبال کامل شدن باشیم.
دعای امام زمان را شامل حالمان کنیم
دعای امام زمان را شامل حالمان کنیم
وصیت نامه امام حسین (ع) به برادرش محمئد حنفیه
در وقتی که آن حضرت می خواستند از مدینه منوّره به مکّه مکرّمه حرکت کنند، وصیّت نامه ای نوشته و آن را به خاتم خود ممهور نمودند؛ و سپس آن را پیچیده و به برادر خود محمّدبن حنفیّه تسلیم نمودند. و پس از آن با او وداع نموده و در جوف شب سوّم شعبان سنه شصت هجری با جمیع اهل بیت خود به سمت مکّه رهسپارشدند. و آن وصیّت چنین است :
بِسْمِ اللَهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. هَذَا مَا أَوْصَی بِهِ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ إلَی أَخِیهِ مُحَمَّدٍ الْمَعْرُوفِ بِابْنِ الْحَنَفِیَّه:
إنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ یَشْهَدُ أَنْ لاَ إلَهَ إلاَّ اللَهُ، وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ. وَأَنَّ مُحَمَّدًا صَلَّی اللَهُ عَلَیْهِ وَءَالِهِ عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، جَآءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِ الْحَقِّ. وَأَنَّ الْجَنَّه وَالنَّارَ حَقٌّ. وَأَنَّ السَّاعَه ءَاتِیَه لاَ رَیْبَ فِیهَا. وَأَنَّ اللَهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ. إنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِرًا وَلاَبَطِرًا وَلاَمُفْسِدًا وَلاَظَالِمًا وَإنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاْءصْلاَحِ فِی أُمَّه جَدِّی مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَهُ عَلَیْهِ وَءَالِهِ؛ أُرِیدُ أَنْ ءَامُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَأَنْهَی عَنِ الْمُنْکَرِ، وَأَسِیرَ بِسِیرَه جَدِّی وَسِیرَه أَبِی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام. فَمَنْ قَبِلَنِی بِقَبُولِ الْحَقِّ فَاللَهُ أَوْلَی بِالْحَقِّ، وَمَنْ رَدَّ عَلَیَّ هَذَا أَصْبِرُ حَتَّی یَقْضِیَ اللَهُ بَیْنِی وَبَیْنَ الْقَوْمِ بِالْحَقِّ؛ وَهُوَ خَیْرُ الْحَاکِمِینَ. وَ هَذِهِ وَصِیَّتِی إلَیْکَ یَا أَخِی ؛ وَمَا تَوْفِیقِی إلاَّ بِاللَهِ، عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإلَیْهِ أُنِیبُ. وَالسَّلاَمُ عَلَیْکَ وَعَلَی مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَی . وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّه إلاَّ بِاللَهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ. 1
«بسم الله الرّحمن الرّحیم . اینست آن وصیّتی که حسین بن علیّ بن أبی طالب به برادرش : محمّد که معروف به ابن حنفیّه است می نماید:
حقّاً حسین بن علیّ گواهی می دهد که هیچ معبودی جز خداوند نیست ؛ اوست یگانه که انباز و شریک ندارد. و بدرستیکه محمّد صلّی الله علیه وآله ، بنده او و فرستاده اوست که به حقّ از جانب حقّ آمده است . و اینکه بهشت و جهنّم حقّ است ، و ساعت قیامت فرا می رسد و در آن شکّی نیست . و اینکه خداوند تمام کسانی را که در قبرها هستند برمی انگیزاند.
من خروج نکردم از برای تفریح و تفرّج ؛ و نه از برای استکبار و بلندمنشی ، و نه از برای فساد و خرابی ، و نه از برای ظلم و ستم و بیدادگری ! بلکه خروج من برای اصلاح امّت جدّم محمّد صلّی الله علیه وآله می باشد. من می خواهم امر به معروف نمایم ، و نهی از منکر کنم ؛ و به سیره و سنّت جدّم ، و آئین و روش پدرم علیّ بن أبی طالب علیه السّلام رفتار کنم . پس هر که مرا بپذیرد و به قبولِ حقّ قبول کند، پس خداوند سزاوارتر است به حقّ. و هر که مرا در این امر ردّ کند و قبول ننماید، پس من صبر و شکیبائی پیشه می گیرم ، تا آنکه خداوند میان من و میان این جماعت ، حکم به حقّ فرماید؛ و اوست که از میان حکم کنندگان مورد اختیار است . و این وصیّت من است به تو ای برادر! و تأیید و توفیق من نیست مگر از جانب خدا؛ بر او توکّل کردم ، و به سوی او بازگشت می نمایم . و سلام بر تو و بر هر که از هدایت پیروی نماید. و هیچ جنبش و حرکتی نیست ، و هیچ قوّه و قدرتی نیست ؛ مگر به خداوند بلند مرتبه و بزرگ .»
منبع: کتاب لمعات الحسین(ع) ، تالیف حضرت علامه آیة الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس سره از طریق پایگاه علوم و معارف اسلام
______________________________________
1- این وصیّت را محدّث قمّی در «نفس المهموم» صفحه 45، از علاّمه مجلسی در «بحار الانوار» از محمّد بن أبی طالب موسوی آورده؛ و نیز در «ملحقات إحقاق الحقّ» جلد 11، صفحه 602، از خوارزمی در کتاب «مقتل الحسین(ع) » جلد 1، صفحه 188 طبع نجف آورده است . و در «مقتل علاّمه خوارزمی » جلد 1، صفحه 188 موجود است.
برچسب ها: عقیق ، هیئت ، هیات ، روضه ، مداح ، مداحی ، سخنران ، سخنرانی ، منبر ، منبری ، نوحه ، مرثیه ، حسینیه ،وصیتنامه امام حسین ، وصیت امام حسین ، محمد بن حنفیه ، محمد حنفیه ، فیلم وصیتنامه امام حسین ، سلامنامه توسط خامنه ای ، امام خامنه ای و امام حسین ، علیه السلام ، متن وصیتنامه امام حسین ، صوت وصیتنامه امام حسین ، Aghigh ، Aghigh.ir ،پایگاه اطلاع رسانی ، هیئت ها ، هیئات ، هیئت ، مجالس ، محافل مذهبی ، سایت هیئت ، امام حسین (ع) ، محرم ، عزاداری ، محرم 92