آثار وبرکات زیارت عاشورا وتفسیر زیارت عاشورا
آثار و برکات زيارت
* قرب به خدا
«وَ بِزِيَارَتِكُمْ إِلَى اللَّهِ مُتَقَرِّباً»(بحارالأنوار، ج97، ص221).
زيارات ما بايد براي نزديک شدن به خدا باشد. احترام ولي خدا احترام به خدا است.
اطاعت رسول خدا(صلي الله عليه و آله) اطاعت از خداست:
«مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ» نساء/80، «وَ ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ» حشر/7
هر چه پيغمبر(صلي الله عليه و آله) فرموده گوش بده.
* الگوگيري
انسان دوست دارد مثل کسي باشد. بچه اداي پدر را در مي‌آورد. انسان غريزه‌اي به نام قهرمان پرستي در وجودش وجود دارد. ما وقتي کمالات ائمه معصومين عليهم السلام را ذکر مي‌کنيم يعني دوست داريم مثل آنها باشيم. پس بايد مثل امام باشيم. «أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ»(كافي، ج4، ص574) حسين جان سي تا تير رها شد اما نمازت را اول وقت خواندي! يعني ما هم بايد مثل او باشيم. (مغازه را رها کنم). ابا الفضل وقتي ديد ديگران تشنه‌اند خودش هم آب نخورد. (يعني از خود گذشتگي). علي اصغر جلوي پدرش شهيد شد. يعني براي دين حتي اگر فرزندت را از دست بدهي مهم نيست. زينب کبري عليها السلام شب يازدهم نماز شب را رها نکرد. (يعني هر حادثه تلخ و شيريني براي تو اتفاق افتاد دست از نماز بر ندار.)
* شفاعت و توسل
از برکات زيارت، شفاعت است. حديث داريم که پيغمبر(صلي الله عليه و آله)، فرمودند: هر کس در مدينه مرا زيارت کند قطعا از او شفاعت مي‌کنم. داريم که: هر کس زيارت امام رضا عليه السلام برود، حضرت در لحظه جان دادن در بالين او حاضر مي‌شود.
اعلام موضع
آدم بايد بداند جزء کدام دسته است. بايد اعلام موضوع کرد. «إِنِّي سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ»(البلدالأمين، ص269) من هرچه را شما قبول داريد همان را قبول دارم. با هر که شما با او خوبيد من هم خوب هستم. با هر که شما با او بديد من هم بد هستم.
اعلام برائت
«بَرِئْتُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ وَ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوَالَاتِكُمْ وَ مُوَالَاةِ وَلِيِّكُمْ وَ بِالْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَ النَّاصِبِينَ لَكُمُ الْحَرْبَ»(البلدالأمين، ص269) مرگ بر آنها که عليه شما جنگ بپا کردند و شما را به شهادت رسانيدند. من از آنها بيزار و متنفرم.
سلام به امام حسين عليه السلام و. . . : «السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ»(البلدالأمين، ص269).
مي دانيد اولين کسي که سلام مي‌کند، کيست؟!
خود خدا اول سلام مي‌کند. زيارت نامه خدا: «سَلامٌ عَلى نُوحٍ فِي الْعالَمينَ» صافات/79، «سَلامٌ عَلى مُوسى وَ هارُونَ» صافات/120، «سَلامٌ عَلى إِبْراهيمَ» صافات/109، «وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا» مريم/33. اولين کسي که به اولياي خدا سلام مي‌کند خود خداست. در نمازمان بايد سلام کنيم: «السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ» اين سلام يک سنت الهي است. يک فرقه بد انديش کج انديش منحرف بي سواد به نام « وهابي»ها هستند. انصافا بي سواد هستند. يک پيشنماز احمقي بود که مي‌گفت: من افتخار مي‌کنم چهل سال است که در مدينه هستم و به پيغمبر سلام نکرده‌ام! ! ! اينها مثل همان نسلي هستند که روي سينه پسر پيغمبر با اسب راه رفتند. بابا قرآن سلام مي‌کند.
سلام يک شعار سياسي است
سلام نشانه ادب و احترام است. اصلا داريم: اگر کسي وارد شد و سلام نکرد به او سلام نکنيد. ولي چه خوب است که مردم را به سلام وادار کنيم. سلام نشانه هم خطي و هم فکري است. سلام نشانه صلح و مسالمت است. سلام نشانه تواضع و فروتني است. سلام يک شعار سياسي است. شعارها را بايد تکريم و تعظيم کرد: «وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ» حج/32. هرچه گوشت و روغن گران مي‌شود، يک ديگ از ديگهاي عاشورا کم نمي‌شود. مردم از همه چيزشان مي‌گذرند ولي از دينشان نمي‌گذرند. و اين عشق الهي است. در زيارت عاشورا 310 مرتبه سلام داريم. لعن هم داريم.
لعنت يعني دور شدن از لطف خدا
کمي هم راجع به لعنت صحبت مي‌کنم: لعنت يعني دور شدن از لطف خدا. وقتي مي‌گوييم: لعنت خدا بر تو باد يعني خداوند لطفش را از سر تو بردارد. اصلا در قرآن لعنت داريم يا نه؟ ! بله داريم. قرآن به گروهي لعنت کرده. من فقط آيات را مي‌خوانم و ترجمه نمي‌کنم: «فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكافِرينَ» بقره/89، «أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمينَ» هود/18، «وَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ» رعد/25، کساني که حق را کتمان مي‌کنند، قرآن مي‌فرمايد: «أُولئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ» بقره/159. افرادي که عقايد باطل دارند و مي‌گويند: «وَ قالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْديهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا» مائده/64 قرآن مي‌فرمايد: «لُعِنُوا». کساني که فريب مي‌دهند، خداوند به يهوديها فرمود که: شنبه ماهي نگيريد. شنبه حوض درست کردند، و روز شنبه ماهيها را از راه دريا به داخل حوض ريختند و يکشنبه آنها را جمع کردند. و گفتند: ما شنبه ماهي نگرفتيم. قرآن مي‌فرمايد: «لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ» نساء/47. پيمان شکن‌ها مورد لعنت خدا هستند. کساني که پيغمبر(صلي الله عليه و آله) را اذيت مي‌کردند مورد لعنت خدا هستند: «إِنَّ الَّذينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهيناً» احزاب/57 پس لعنت در قرآن هست. مثلا داريم: «وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَكُمْ» محمد/22، «أُولئِكَ الَّذينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ» نساء/52 کساني که قطع رحم کنند مورد لعنت خدا هستند. انسان‌هاي لجباز را خدا لعنت مي‌کند. شايعه پراکنان، پيروي کنندگان از طاغوت مورد لعنت خدا هستند.
مواظب باشيم که از خط رهبري جدا نشويم
پس لعنت ريشه قرآني دارد. لعنت نشانه برائت، نهي از منکر، بغض، اعلام موضع، . . . است. در زيارت عاشورا مي‌خوانيم: «فلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ»(البلدالأمين، ص269) لعنت بر آن پيشتازان. دو پيشتاز در قرآن داريم. يکي پيشتازان در حق: «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ» واقعه/11-10. اما پيشتازان در باطل: «فلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً أَسَّسَتْ أَسَاسَ الظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ عَلَيْكُمْ أَهْلَ الْبَيْتِ» لعنت خدا بر کسي که ريشه ظلم را به وجود آورد. در غدير خم پيغمبر(صلي الله عليه و آله) دست علي عليه السلام را بالا برد و فرمود: بعد از من رهبرتان علي عليه السلام است. حرف پيغمبر(صلي الله عليه و آله) را گوش ندادند و فرزند آنها حرمله(خرمله) شد که حضرت علي اصغر 6 ماهه را به شهادت رسانيد. مواظب باشيم که از خط رهبري جدا نشويم. رهبر مي‌گويد: قمه نزنيد. درست است که شما عشق امام حسين عليه السلام را داريد. ولي اروپايي‌ها فيلم قمه زدن شما را نگاه مي‌کنند و مي‌گويند: مسلمانها خود آزاري دارند. اينها وحشي هستند. براي جمهوري اسلامي بد است. آنها از عشق شما اطلاع ندارند.
تا کربلا را داشته باشيم انقلابي هستيم
مقدار زيادي پول براي امام کاظم عليه السلام آوردند، پيرزني هم يکي دو ريال داد. امام فرمود: همين پول قبول است. من پول‌هاي ديگر را قبول ندارم. جايي که خانمها نگاه مي‌کنند لخت نشويد. بچه‌ها را حتما در عزاداريها شرکت دهيم. ديگ‌ها بر اساس رقابت نباشد. خدا نصيب شما هم کند زيارت امام حسين عليه السلام را. در حرم حضرت بودم که بلندگو گفت: « کلهم سفن النجاة و سفينة الحسين(عليه السلام) اسرع»(همه ائمه(عليهم السلام) کشتي نجات هستند اما کشتي امام حسين(عليه السلام) سريع‌تر است)، « کلهم باب الله و بابا الحسين اوسع» همه امامان باب عظمت خداوند هستند اما حساب امام حسين(عليه السلام) جداست. حسين مال خودمان است. نماز در حرم امام حسين عليه السلام شکسته نيست. خوردن کمي از تربت امام حسين عليه السلام حرام نيست(لب زدن). در راه مکه اگر خطر وجود دارد واجب الحج نيستي اما براي کربلا حتي اگر خطر دارد مي‌شود مشقت کشيد و رفت(استقبال از خطر). تا کربلا را داشته باشيم انقلابي هستيم. امام حسين عليه السلام محاصره اقتصادي و نظامي و. . . شد ولي تن به ذلت نداد.
والسلام عليکم و رحمة الله و برکاته
*درس های از قرآن
حجت الاسلام پناهیان:مرگ بر آمریکا ریشه قرآنی دارد
حجت الاسلام پناهیان:
اگر «مرگ بر آمریکا»ی ما اثر نداشت، رئیس‌جمهور آمریکا در آخرین سخنرانی‌اش در سازمان ملل از ملت ایران نمیخواست که «مرگ بر آمریکا» نگوید/ قدرت ملت ما امروز به جایی رسیده که با یک شعار زبانی می‌تواند به آمریکا ضربه بزند/ آمریکا با همین شعار مرگ بر آمریکای ما رو به نابودی می‌رود
طبق فرمودۀ قرآن، آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند/ مشکلات ما ناشی از ضعف‌های خود ما و مسئولین ماست/ قرآن کریم می‌فرماید: کسانی که کافر شدند و با دین مبارزه میکنند، خدا اثر اعمالشان را تباه میکند أَضَلَّ أَعْمالَهُم، یعنی هر چه علیه دین زحمت بکشند، خدا زحماتشان را از بین می‌برد. قرآن راست می‌گوید.
آنها هیچ‌وقت نمی‌توانند ملت‌هایی را تحریک کنند که علیه انقلاب اسلامی ایران شعار بدهند. این ما هستیم که همۀ ملت‌های جهان را به شعار دادن علیه آنها وادار کرده‌ایم. این نشان‌دهندۀ قدرت ماست که با یک شعار «مرگ بر آمریکا» به آنها ضربه می‌زنیم.
»مرگ بر آمریکا» ریشۀ دقیق قرآنی دارد: وَ الَّذینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ و أَضَلَّ أَعْمالَهُم(محمد/8) برای اینکه کسی نتواند تردیدی در شعار «مرگ بر آمریکا» ایجاد کند، لازم است این آیه در مدارس و دانشگاه‌ها نصب شود و لازم است برای اینکه کسی از آمریکا حساب نبرد بر این کلمه «أَضَلَّ أَعْمالَهُم» تأکید شود. عمر تفکر ترس از آمریکا به سر آمده است.
امروز ثواب مرگ بر آمریکای ما از سلام بر اولیاء خدا بالاتر است/ مرگ بر آمریکا، برائتی است که ولایتمداری بدون این برائت قبول نیست
ما با گفتن مرگ بر آمریکا مقدمات ظهور را فراهم خواهیم کرد. چون در روایات معتبر آمده که امام زمان(ع) با رعبی که در دل دشمنان می‌افتد، یاری می‌شود. یقیناً بخشی از این رعب، رعبی است که از یاران حضرت در دل دشمنان می‌افتد، و ما این رعب را با استکبارستیزی خود در دل دشمن می‌اندازیم.
اشتراکاشتراک گذاری در واتس اپاشتراک گذاری در لایناشتراک گذاری در افسراناشتراک گذاری در گوگل پلاس
13 آبان
آمریکا
استاد پناهیان
رئیس جمهور
مرگ بر آمریکا
پناهیان
خط حزب الله
سلام دوستان این نشریه رو حطما بخونید به درد میخوره
خط حزب الله
یاده‌روی اربعین؛ حرکت عشق و ایمان
یاده‌روی اربعین؛ حرکت عشق و ایمان
این روزها روزهای نزدیک به اربعین است. پدیده‌ی بی‌نظیر و بی‌سابقه‌ای هم در این سالهای اخیر به‌وجود آمده و آن، پیاده‌روی میان نجف و کربلا یا بعضی از شهرهای دورتر از نجف تا کربلا است؛ بعضی از بصره، بعضی از مرز، بعضی از شهرهای دیگر، پیاده راه می‌اُفتند و حرکت میکنند. این حرکت حرکت عشق و ایمان است؛ ما هم از دور نگاه میکنیم به این حرکت، و غبطه میخوریم به حال آن کسانی که این توفیق را پیدا کردند و این حرکت را انجام دادند:
گرچه دوریم به یاد تو سخن میگوییم
بُعد منزل نبوَد در سفر روحانی
بیانات در ابتداى درس خارج فقه درباره پیاده‌روی اربعین 1394/9/9
* شعار بزرگ الهی
این کسانی که این راه را طی کردند و این حرکت عاشقانه را و مؤمنانه را دارند انجام میدهند، واقعاً دارند حسنه‌ای را انجام میدهند. این یک شعار بزرگ است، لا تُحِلّوا شَعائِرَ الله، این بلاشک جزو شعائرالله است. جا دارد که امثال بنده که محرومیم از این‌جور حرکتها عرض بکنیم که «یا لیتنا کنّا معکم فنفوز فوزاً عظیماً». همان‌طور که عرض کردیم، این حرکت حرکت عشق و ایمان است؛ هم در آن ایمان و اعتقاد قلبی و باورهای راستین، تحریک‌کننده و عمل‌کننده است؛ هم عشق و محبّت. تفکّر اهل‌بیت و تفکّر شیعی همین‌جور است؛ ترکیبی است از عقل و عاطفه، ترکیبی است از ایمان و عشق؛ ترکیب این دو. این آن‌چیزی است که در سایر فِرَق اسلامی، خلأ آن محسوس است؛ سعی هم میکنند گاهی به یک نحوی این خلأ را پُر کنند، [امّا] نمیشود؛ چه کسی مثل خاندان پیغمبر -این عناصر برجسته، ممتاز، نورانی، ملکوتی- وجود دارد در بین معتقَداتِ شُعبِ دیگرِ اسلامی، که این‌جور مردم به آنها عشق بورزند، با آنها تعامل کنند، با آنها حرف بزنند، به آنها سلام کنند و از آنها ان‌شاءالله جواب بشنوند؛ چه‌کسی دیگر وجود دارد؟ این است که این یک فرصتی است در اختیار پیروان اهل‌بیت؛ این زیارت ائمّه (علیهم‌السّلام)، این معاشقه‌ی معنوی با این بزرگواران، این زیارتهای سرشار از مفاهیم عالی و ممتاز که در اختیار ما است.
بیانات در ابتداى درس خارج فقه درباره پیاده‌روی اربعین 1394/9/9
* فرصتی که باید مغتنم شمرد
این حرکت عظیمِ مردم از ایران، از کشورهای دیگر اسلامی، از هند، از اروپا، حتّی از آمریکا و کشورهای دیگر، از راه‌های دور، افرادی می‌آیند در این راه‌پیمایی شرکت میکنند؛ دو روز، سه روز بیشتر یا کمتر - در این راه، پای پیاده حرکت میکنند؛ مردم عراق هم انصافاً با کمال بزرگواری و محبّت پذیرایی میکنند از اینها؛ خیلی حرکت عظیم و پرمعنا و پرمغزی است و کسانی که موفّق میشوند باید مغتنم بشمارند.
بیانات در ابتداى درس خارج فقه درباره پیاده‌روی اربعین 1394/9/9
* بزرگ‌ترین گردهمایی عالم
امسال(1) شما ملاحظه کردید در اربعین حسینی میلیون‌ها انسان در کنار هم قرار گرفتند؛ خود این حرکت عظیم یک جمعی از مسلمانها -البتّه مخصوص شیعه نبود، سنّی‌ها هم بودند- که در دنیا انعکاس پیدا کرد، تعظیم کردند؛ تجلیل کردند؛ آن را بزرگ‌ترین گردهمایی عالم به حساب آوردند؛ چه کسانی؟ آنهایی که دارند مسائل اسلامی را رصد میکنند.
بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان بیست و هشتمین کنفرانس بین‌المللى وحدت اسلامى 1393/10/19
* نماد عزّت اسلامی
من همین‌جا مناسب میدانم و لازم میدانم به‌مناسبت یاد از آن اجتماع عظیم، از دولت عراق، ملّت عراق، عشایر عراق که در این آزمون بسیار مهم فداکاری کردند، خدمت کردند، کَرم و بزرگواری نشان دادند، تشکّر کنم. حادثه‌ی عجیبی بود حادثه‌ی امسالِ(2) اربعین کربلا. این راه را دشمنان اسلام و دشمنان اهل‌بیت به خیال خود مسدود کرده بودند. ببینید چه حرکت عظیمی اتّفاق افتاد! وقتی حتّی جسمها در کنار هم قرار میگیرد، این‌جور انعکاس پیدا میکند. اگر ما با هم باشیم، کشورهای اسلامی، ملّتهای مسلمان -سنّی و شیعه و فِرَق مختلف تسنّن و تشیّع- با یکدیگر دلهایشان صاف باشد، نسبت به یکدیگر سوءظن نداشته باشند، سوءنیّت نداشته باشند، به یکدیگر اهانت نکنند، ببینید در دنیا چه اتّفاقی خواهد افتاد؛ چه عزّتی برای اسلام درست خواهد شد! وحدت؛ وحدت.
بیانات در دیدار مسئولان نظام و میهمانان بیست و هشتمین کنفرانس بین‌المللى وحدت اسلامى 1393/10/19
* نمونه ارتباط دوستانه دو ملت ایران و عراق
راه‌پیمایی مراسم روز اربعین یک نمونه از این ارتباط دوستانه [دو ملت ایران و عراق] است به‌گونه‌ای که مردم عراق در پذیرایی از زائران ایرانی، از انفاق و محبت و ارادت چیزی کم نمی‌گذارند. مسئولان دو کشور ایران و عراق، باید از این فضا و فرصت برای منافع دو کشور بیشترین استفاده را بکنند.
دیدار رئیس جمهوری عراق با رهبر انقلاب 1394/9/3
* مهمان‌نوازی مردم عراق از زائران اربعین حسینی
میهمان‌نوازی و کَرَم در استقبال از زائران اربعین حسینی یکی دیگر از صفات ممتاز مردم عراق است. این رفتار عاشقانه‌ی معنوی در دنیای امروز مادی بسیار مهم و قابل توجه است و هنوز به‌درستی عمق این فضیلت مردم عراق شناخته نشده است.
دیدار نخست‌وزیر عراق با رهبر انقلاب 1394/3/27
* رعایت مقررات و ضوابط در سفر اربعین
البتّه این عرایض ما موجب نشود که بعضی‌ها خارج از مقرّرات بخواهند بلند شوند راه بیفتند و حرکت کنند؛ نه، طبق همان مقرّراتی که دولت اسلامی معیّن کرده است؛ خب، دوستان ما در دولت نشسته‌اند فکر کرده‌اند، مقرّراتی و ضوابطی برای این کار در نظر گرفته‌اند، این ضوابط حتماً مراعات بشود؛ جوری نباشد که کسانی خارج از این ضوابط بگویند «برویم همین‌طور حرکت کنیم، سر به بیابان بگذاریم -مثلاً- برویم»، این‌جوری مطلوب نیست؛ این ضوابط را حتماً بایستی رعایت کنند.
بیانات در ابتداى درس خارج فقه درباره پیاده‌روی اربعین 1394/9/9
1) سال 1393
2) همان
نگو میروم مزارحسین بگومیروم زیارت خود امام حسین (ع)
امام صادق(ع) فرمود: کسی که بعد از شهادت ما به زیارت ما بیاید، مانند کسی است که در زمان حیات ما به زیارت ما آمده(جامع‌الاخبار/33) شما زائرین کربلا باید تصور کنید که می‌روید شخصاً خودِ امام حسین(ع) را زیارت کنید. پس نگو من میروم کربلا که مزار حسین(ع) را زیارت کنم؛ بگو میروم زیارتِ خود امام حسین(ع)! باید باورت بشود که به زیارت خودِ امام حسین(ع) می‌روی.
همچنین اهل‌بیت(ع) فرموده‌اند: هر کسی به زیارت ما بیاید مثل این است که به زیارت رسول‌الله(ص) رفته است(کافی/ج4/ص579) پس شما زائرین کربلا دارید به زیارت دو شخصیت باعظمت می‌روید؛ یکی خودِ امام حسین(ع) و یکی هم رسول‌الله(ص). لذا وقتی وارد کربلا شدید، یک سلام هم به پیامبر(ص) بدهید. و چون در ایام اربعین می‌روید، و حضرت زینب(س) هم اربعین در کربلا هست پس به ایشان هم سلام بدهید.
شما که زائر پیادۀ اربعین هستی، هرچه گناه و آلودگی هم داشته باشی، ان‌شاء الله در این مسیر پاک می‌شود. فقط مواظب باش که ابلیس، تو را مأیوس نکند. یکی از مکائد ابلیس این است که انسان را مأیوس کند. در روز عرفه هم همه را می‌بخشند، تنها گناهی که در روز عرفه بخشیده نمیشود، یأس نسبت به خداست و اینکه انسان بگوید: «آیا خدا مرا بخشیده است؟!»
دربارۀ زیارت کربلا هم فرموده‌اند: با اولین قدم زائر، خدا همۀ گناهانش را می‌بخشد(کامل‌الزیارات/132) حالا اگر کسی در این مسیر بگوید: «آیا خدا مرا بخشیده؟!» این گناه بزرگی است. هیچ‌کسی نباید در این راه یأس به خودش راه بدهد یا بگوید: «ان‌شاء الله امام حسین(ع) به من هم نگاه کند!» این خودش بی‌ادبی است. چرا باور نمی‌کنی که امام حسین(ع) به تو نگاه کرده و توجه کرده؟ باید امید را در قلب خودمان بالا ببریم. هروقت شک کردی که «آیا امام حسین(ع) مرا می‌پذیرد یا نه؟» استغفار کن از اینکه امیدِ تو دارد کم می‌شود.
فکر کن که اگر تا حالا حتی یک گناه هم نکرده بودی، الان چطوری زندگی می‌کردی؟ خُب وقتی از این زیارت برمی‌گردی، باید همان‌طوری زندگی کنی، چون به ما اطمینان داده‌اند که در اینجا تمام گناهان‌مان بخشیده می‌شود و می‌توانیم یک زندگی تازه را شروع کنیم (کامل الزیارات/ص132) پس گناهانت را فراموش کن؛ خیلی خودت را تحویل بگیر و با اُمید و حُسن ظن به خدا جلو برو! این سفرِ خودتان را بزرگ بدانید؛ 1400 سال در این راه خون داده‌اند که راه این اربعین برای شما باز شده.
هر کسی به شما گفت: «التماس دعا» نگو من لایق نیستم! بگو: «خیالت راحت باشد، وقتی برسم حرم، دعایت می‌کنم و ان‌شاء الله مشکلت حل می‌شود» چون فرموده‌اند که خدا دعای زائر حسین(ع) را رد نمی‌کند. اصلاً خودت زنگ بزن و بگو: «گرفتاری و مشکلی ندارید که من برایتان دعا کنم؟» این یک راز است.
کسی اینجا بی‌خودی تواضع نکند و نگوید: «من لایق نیستم!» اگر لایق نبودی، نمی‌گذاشتند اینجا بیایی! ابلیس مدام می‌خواهد تو را مأیوس کند، مثلاً می‌گوید: «مگر تو از عرفا هستی؟! مگر تو مثل آقای بهجت هستی؟!» به او بگو: «من زائر حسین(ع) هستم، اگر نمیخواست مرا ببخشد، مرا در این راه نمی‌آورد» هیچ‌وقت نگو: «امام حسین(ع) نمی‌تواند مرا ببخشد!» هیچ‌کدام از شما جُرمی که حُرّ انجام داد و با شمشیر جلوی حسین(ع) ایستاد، انجام نداده‌اید!
فقط باید مراقب باشیم که یک‌وقت دچار عُجب و غرور نشویم. هر موقع خواست شما را غرور بگیرد، بدانید: از شما در این راه پذیرایی میکنند ولی از بچه‌های حسین(ع) پذیرایی نکردند، و آنها در این راه گرسنه بودند. به شما در این راه محبت میکنند ولی بچه‌های حسین(ع) را تازیانه می‌زدند» کتک خوردن بچه‌های حسین(ع) در این مسیر را یادآوری کنید تا غرورتان بشکند. و به یاد این بیفتید که در کربلا نبودید تا به امام حسین(ع) کمک کنید و از این بابت شرمندۀ حسین(ع) بشوید.
پس خودت را تحویل بگیر؛ چون امام حسین(ع) به تو نگاه کرده. و خودت را تحویل نگیر، چون برای حسین(ع) کاری نکرده‌ای. یعنی نتوانسته‌ایم کاری کنیم. ما که برای حسین(ع) تکه تکه نشده‌ایم؛ ما در امنیت، فقط در این مسیر راه می‌رویم؛ کاری نکرده‌ایم!
اشتراکاشتراک گذاری در واتس اپاشتراک گذاری در لایناشتراک گذاری در افسراناشتراک گذاری در گوگل پلاس
اربعین
استاد پناهیان
زیارت
زیارت امام حسین
پناهیان
