#به_قلم_خودم
خداوندا
ای خداوند مهربانی ها ازصافی رجب وشعبان مراگذراندی که لا اقل کمی سیاهی روحم را با آب توبه بشویم تا لایق مهمانی توشوم
ولی دنیا ولذت گناه انقدر برایم شیرین بود که نفهمیدم روزها وشب هایش چگونه گذشت وهم چنان روسیاه ماندم
دلت به حال بنده گناهکاری چون من سوخت وماه رمضان راآوردی این بار گفتی باشد به خاطر توشیطان را هم دربند میکنم .فقط بیاومال خودم باش تا تورا خوب خریداری کنم
وارد شهرپرصفاوپاک رمضان شدم وخودم با پاکی ونورانیت لحظه های افطاروسحرشست و شو دادم ودرشب های قدرش ندای العفو سر دادم واز این همه روسیاهی به خودت پناه بردم
اما نمیدانم این اعمال ناقص من توانایی پاک کردن روح با گناه آلوده شده را داشت یا باز هم روسیاه بیرون آمدم ؟
خداوند ادستم از همه جا کوتاه است وباز دوباره شیطان دست به کارخواهد شدتابازهم دست مرا از دامان توجدا کند خداوندااین گره ناقص بندگی من را آنقدرمحکم کن تا دستم از دامان پرمهرت جدا نشود
نکند بازماه رمضان تمام شود ومن دوباره بشوم همان آش وهمان کاسه
خداونداعیدی مراتوفیق بندگی خودت قرار بده
به قلم صفری زاد