سید هاشم وفایی

دردا که ماه رحمت حق باز هم گذشت

با آن که لحظه لحظه او مغتنم گذشت



درهای مغفرت به روی ما گشوده بود

مهمانی خدا به وسعت جود و کرم گذشت



شب های قدر او چقدر باشکوه بود

ساعات غرق عفو گنه دم به دم گذشت



بر خرمن گناه من آتش کشید دوست

با آن که دید معصیتم از رقم گذشت



دست مرا گرفت خدا و نجات داد

وقتی ز پا فتادم و آب از سرم گذشت