رگ و میراث و... مرگ فرزند
رگ و میراث و…
مرگ فرزند
1. مستحب است انسان در مرگ خویشان به ویژه فرزند صبر کند (584).
2. مستحب است انسان در مصیبتها به ویژه مرگ فرزند پیامبران و امامان (علیه السلام) و صالحان را الگوى خود قرار داده و صبر کند و از خداوند اجر و مزد بخواهد (585).
3. مردى که در مرگ فرزندش گریبان چاک زند باید کفارهاى معادل کفاره قسم بپردازد (586).
4. در وجوب کفاره فرقى میان فرزند پسر و دختر نیست (587).
5. چنانچه مردى که در مرگ نوه خود گریبان چاک زند اگر نوه پسرى او باشد بنابر احتیاط واجب باید کفاره بدهد، ولى اگر نوه دخترى وى باشد، واجب نیست هر چند احتیاط مستحب است کفاره بدهد (588).
6. بر مادرى که در مرگ فرزند خود گریبان چاک زند کفارهاى نیست (589).
7. بر پدرى که در مرگ فرزندش صورت خود را چنگ بزند و زخم کند، یا موى خود را بکشد و یا بر غیر فرزند و همسرش جامه چاک زند کفارهاى نیست (590).
8. چنانچه زنى در مرگ نوه خود صورتش را چنگ بزند و زخم کند، اگر نوه پسرى او باشد، بنابر احتیاط واجب باید کفاره بدهد، ولى اگر نوه دخترى او باشد، کفاره واجب نیست هر چند احتیاط مستحب است که کفاره بدهد (591).
تشریفات
کودک مسلمانى که در حال جان دادن (مرگ) است. باید او را به طرف قبله بخوابانند به طورى که اگر بنشیند رو به قبله باشد (592).
غسل
1. اگر کودک مسلمانى از دنیا برود، غسل دادن جسدش واجب است (593).
2.زمانى که جهاد بر مسلمانان واجب باشد، کودکى که در معرکه جنگ شهید مىشود، بىغسل و کفن و با لباس خویش دفن مىگردد، هرچند شیر خواره باشد (594).
3. اگر کودک مرده، کمتر از چهار ماه داشته باشد، واجب نیست او را غسل دهند، بلکه باید او را در پارچهاى پیچیده و دفن کنند (595).
4. مرد مىتواند جنازه دختر بچهاى را که بیش از سه سال سن ندارد غسل دهد (596).
5. زن مىتواند جنازه پسر بچهاى را که بیش از سه سال سن ندارد غسل دهد (597).
کفن و دفن
1. جسد کودک مسلمان را نیز مانند افراد بالغ باید حنوط و کفن و دفن کرد (598).
2. مکروه است که پدر هنگام دفن فرزندش در قبر او وارد شود، چون ممکن است بىتابى کرده و اجرش ضایع شود (599).
نماز
1. نماز خواندن بر پیکر کودک میت مسلمان و یا محکوم به اسلام که شش سال تمام دارد، واجب است (600).
2. خواندن نماز میت بر جنازه کودک کمتر از شش سال واجب نیست (601).
3. خواندن نماز میت بر جنازه کودکى که شش سالش تمام نشده، رجاءاً مانعى ندارد (602).
4. نماز گزارى که بر پیکر کودک نماز مىخواند پس از تکبیر چهارم بگوید:
الهم اجعله لا بویه و لنا سلفا و فرطا و اجرا.
بار خدایا او را براى پدر و مادرش و براى ما، پیشرو و به بهشت و بهره و پاداش قرار بده (603)).
تسلى دادن فرزند مرده
1. تسلى دادن مصیبت زدگان، یکى از مستحباتى است که بر آن تاکید شده است مخصوصا تسلى دادن به کسى که فرزندش مرده (604).
2. چگونگى تسلیت بستگى مىدهند. فرزند براى پدر و مادر خود شفیعى است که شفاعتش در پیشگاه خداوند پذیرفته است؛ حتى فرزندى که سقط شده، همچون افراد خشمگین بر در بهشت مىایستد و مىگوید: به بهشت وارد نمىشوم، مگر پدر و مادرم نیز وارد شوند؛ پس خداوند والدین او را به بهشت مىبرد (605).
نبش قبر کودک
شکافتن قبر کودک نیز حرام است (606).
میراث
ارث براى کودک
1. پس از مرگ انسان لباسها و انگشتر، و قرآن او به طور رایگان به پسر ارشدش - هر چند کودک باشد - میرسد (607).
2. اگر میت داراى لباسهاى متعددى باشد، تمام آن به پسر بزرگ وى مىرسد (608).
3. منظور از پسر، پسر تنى است، بنابراین اشیائى که گفته شد، به پسرِ پسر نمىرسد (609).
4. اگر میت یک پسر و یک دختر داشته باشد اشیائى که گفته شد به پسر مىرسد، هر چند سن دختر بیشتر از سن پسر باشد (610).
5. در صورتى که بزرگترین پسر میت دو نفر هم سن باشند این اشیاء بین آنها بطور یکسان تقسیم مىشود، همچنین است اگر بیش از دو نفر باشند (611).
6. فرزندان میت هر چند غیر بالغ باشند، جزو طبقه اول ارث برى هستند (612).
7. سهم کودک با بزرگترها در ارث چنانچه هم جنس و هم رتبه باشند تفاوتى ندارد، بنابراین اگر میت دو دختر، یکى بالغ و یکى غیر بالغ داشته باشد، سهم آنها از ارث مساوى است (613).
تصرف در سهم یتیم
1. اگر کسى بمیرد و داراى فرزند بالغ باشد جایز نیست از سهم کودک یتیمش براى عزادارى میت هزینه کنند (614).
2. توقف براى عزادارى و نماز و… در منزل آنها را صورتى جایز است ولى که ولى شرعى یتیمان با در نظر گرفتن مصلحت به افراد اذن دهد (615).
3. در صورتى که مصلحت باشد وارثان بالغ یا دیگران مىتوانند با اجازه ولى شرعى یتیمان، سهم آنها بر براى عزادارى اجاره کنند (616).
4. اگر میت وارث نابالغ دارد، از بین بردن لباسهاى او و بخشیدن آنها به دیگران جایز نیست مگر در صورتى که نگهدارى آنها خطر داشته باشد (617).
ارث برى از کودک
1. یکى از روابط خویشى که سبب ارث بردن است رابطه پدرى مادرى و فرزندى است، پدر و مادر و فرزند و نوهها هر چند پایین روند، از حیث خویشى در رتبه اول ارث قرار دارند، و پدر بزرگها و مادر بزرگها هر چند بالا روند و نیز برادران و خواهران و اولاد اینها هر چند پائین روند از جهت خویشى نسبى در رتبه دوم ارث قرار دارند. بنابراین اگر کودکى از دنیا برود و از خودش مالى داشته باشد، اموال او به پدر و مادرش مىرسد، و در صورتى که پدر و مادر نداشته باشد، پدر بزرگ و مادر بزرگ و برادران و خواهران وى از او ارث مىبرند (618).
2. اگر پدرى مخارج زندگى فرزند خود را نپرداخته باشد، باز هم از او ارث مىبرد، یعنى پرداختن هزینه زندگى فرزند، شرط ارث برى نیست و نپرداختن هزینه زندگى مانع ارث برى نمىباشد (619).
وصیت
1. اگر شخصى براى فرزندش وصیتى کند، باید وصیتش نسبت به همه فرزندان به طور یکسان اجرا شود، مگر قرینهاى در میان باشد
