#آیینه_خدا
سیره فاطمه (س) در همسرداری و تربیت فرزندان

در رفتارهای فاطمه (س) با همسر بزرگوار خود و در امر اداره منزل و تربیت فرزندان اخبار شگفت انگیزی در کتاب های سیره شریف آن حضرت نقل شده است. او در همه رفتارها موقعیت امیرالمؤمنین علی (ع) و رضایت او را در نظر می گرفت. همه رفتارهایش حاکی از توجه اساسی به وظایف بندگی در مقابل پروردگار عالم بود. از پدر بزرگوارش شنیده بود که خشم علی (ع) خشم خداوند و رضای او هم رضای خداوند است- همان مطلبی که رسول خدا (ص) در مورد خود او هم فرموده بود- فلذا دائماً با رفتارهای کریمانه و جمیل خود در مقام کسب رضایت پروردگارش بود.

نقل شده است که او هیچ وقت عملی انجام نداد که امیرالمؤمنین علی (ع) خشمگین شود و هیچ وقت در امری با آن حضرت مخالفت نکرد. و همین طور علی (ع) هم هرگز آن امانت گرانقدر الهی را به خشم نیاورد و با او مخالفتی نکرد چون اساس و پایه زندگی هر دو بزرگوار عبادت پروردگار و اطاعت محض از او و اجرای فرمان های او بود.

بارها می شد در خانه آن بزرگوار اندک غذائی که برای رفع گرسنگی ضروری بود پیدا نمی شد ولی او حتی موضوع را به علی (ع) اظهار نمی کرد، که مبادا او برای کسب معاش دچار مشقّتی شود. لازم به توضیح است که کرامت و بخشندگی علی (ع) از مشهورترین صفات آن بزرگوار بود و خود حضرت زهرا (س) هم هیچ وقت سائل و نیازمندی را که از او کمک می خواست از در خانه خود رد نمی کرد. فلذا خانه آن دو بزرگوار برای فقرا و نیازمندان شناخته شده بود. و هر روز فقرا به علی (ع) و خانه او مراجعه می کردند و او نیازهای فقرا را بر خود و خانواده ترجیح می داد یعنی اگر امر دائر می شد بین گرسنه ماندن کودکان فاطمه (س) یا گرسنه ماندن کودکان یتیم و فقیر جامعه، آن دو بزرگوار اندک غذای موجود در خانه را به نیازمندان عطا می کردند و آن را بر خود و کودکان خود در رفع نیازهای ضروری ترجیح می دادند این مشکلات را فاطمه (س) در مورد رفتارهای کریمانه و شکوهمند علی (ع) به فقرا و نیازمندان تحمل می کردند.

رفتارهای حضرت فاطمه (س) در تربیت کودکان دارای عظمت و شکوه خاصی بود. او تمامی فضائل اخلاقی پدر بزرگوار خود رسول خدا (ص) و همسر خود علی (ع) در روح زیبای فرزندان خود القاء می کرد. فضائل رسول خدا (ص) و سخنان گرانقدر آن حضرت را به فرزندان خود بازگو می کرد و آن ها را از همان کودکی با چشمه ی سرشار معارف دین توحیدی آشنا می کرد. او از فرزندان خود می خواست به پدر بزرگوار خود شباهت پیدا کنند و اخلاق کریمانه ی او را در زندگی خود به کار ببندند.

اینکه قبلاً اشاره کردیم حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (س) عمر کوتاهی داشت و از جهت دیگر علاقه شدیدی به مستوریت داشت، فلذا سخنان زیادی از آن بزرگوار منتشر نشده و یا حد اقل در دسترس افراد عادی نیست؛ اما توضیح یک نکته در این بخش بسیار ضروری است و آن اینکه ایمان عظیم و فضائل اخلاقی و علم خاص فوق عادی آن بزرگوار به صورتی دیگر در عالم دنیا تجلی کرده است. محل این نوع تجلی شخصیت آسمانی فرزندان آن بزرگوار است.

رفتارها و اخلاق فرزندان آن حضرت جلوه های درخشانی از آن شخصیت بی نظیر را در خود دارد و آن نور قدسی از این طریق در سطح عالم منتشر شده است.

#آیینه_خدا
جهاد و مبارزه پی گیر برای خدا

آن حضرت پس از ظهور اسلام در کنار پدر بزرگوار، مادر مکرّمه اش و بنی هاشم در حالی که کودکی دو ساله بود، به مدت سه سال در محاصره شِعب ابی طالب شرکت داشت و انواع سختی ها و مشکلات و دشواری های زندگی را با اخلاص تحمل نمود. حدود یک سال بعد، مادر فداکار و مهربان خود را هم از دست داد.


آن بزرگوار پس از هجرت پیامبر اکرم(ص) به مدینه، به همراه چند تن از بانوان مسلمان، سختی های زیادی را نیز متحمل شد و در محله ی «قبا» به پدر ملحق گردید.در جنگ های بَدر، اُحد، أحزاب، خیبر، تبوک، فتح مکه و… همانند سایر بانوان مسلمان حضور داشت و نقش و وظیفه ی انسانی و اسلامی به جنگ جویان مسلمان و درمان آن ها و سایر خدمات را ایفاء نمود.1. الکلمة الغرّاء فی تفضیل الزهراء(س)، سید عبدالحسین شرف الدین العاملی(ره)، ترجمه: محسن بیدارفر، انتشارات الزهراء، 1362ش.

#آیینه خدا #آیینه_خدا
پرورش شخصیت توحیدی
پدران و مادران مکلفند تا فرزندان خویش را با روحیه خداپرستی آشنا سازند و شوق عبادت و تقرب به خالق بی همتا را در آنان پرورش دهند.

کودکانی که از نخستین روزهای حیات خویش، با ایمان به خدا تربیت می شوند، اراده ای قوی و روانی نیرومند دارند. از همان دوران کودکی، رشید و باشهامت هستند و نتایج درخشان ایمان، از خلال گفتار و رفتارشان به خوبی مشهود است.

از اساسی ترین مسائلی که بزرگ بانوی اسلام، در منطق رفتاری خود در تربیت کودکانش بر آن تأکید می ورزید، توجه به روحیه عبادت و حس خداپرستی در فرزندانش بود.

آن یگانه مربی روزگار چنان شوق بندگی و عبودیت و خضوع در برابر معبود را در دل و جان فرزندانش تقویت می کرد که آنان بهترین کارها و بالاترین لذت ها و زیباترین دقایق را لحظات عبادت و تقرب به خدا می دانستند.

حضرت زهرا علیهاالسلام روحیه تعبد و بندگی را از کودکی به فرزندانش می آموخت و آنها را در حد طاقتشان با عبادت آشنا می ساخت، به گونه ای که حضرت در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان کودکان خود را به بیداری و نخفتن وادار می کرد.

… حضرت در روز بچه ها را می خوابانید تا کاملاً استراحت کنند و غذای کمتری به آنان می داد تا بدین گونه زمینه و موقعیت بهتر و مطلوب تری از نظر جسمی و روحی برای شب زنده داری داشته باشند. او به حدی در این کار جدی و قاطع بود که نمی گذاشت احدی از اهل خانه خوابش ببرد و می فرمود: «محروم است کسی که از برکات شب قدر محروم بماند».

گویا فاطمه علیهاالسلام می خواهد از دوران کودکی در قلب پاک فرزندان خود جمال خدا را به تجلی و جان و زبانشان را به حلاوت و شیرینی عبادت آشنا کند و محبوب راستین را به آنان نشان بدهد تا در جوانی جذب جلوه های دروغین نشوند. این روش تربیتی فاطمه علیهاالسلام ، به عنوان یک سنت بسیار پسندیده و قابل اجرا، درگفتار امامان معصوم نیز به چشم می خورد.
حو زه نت

#آیینه_خدا
ارتباط علمی حضرت زهرا با فرزندان

حضرت مجتبی علیه السلام در پنج سالگی هر روز به مسجد می رفت و از کلمات و مواعظی که پیغمبر اکرم در مسجد بیان می فرمود، همه آنچه را به ذهن مبارک خود می سپرد، به خانه می آمد(و به اقتضای ادای حق علم که نشر است) برای مادر بزرگوار خود حرف به حرف بیان می کرد و چون امیرالمؤمنین علی علیه السلام به خانه تشریف می آورد، حضرت صدیقه طاهره علیهاالسلام آنها را برای آن جناب بازگو می کرد. روزی حضرت علی علیه السلام پرسید: ای فاطمه، تو به مسجد حاضر نبودی از کجا این کلمات را فهمیدی؟ گفت: فرزندم حسن هر روز آنچه پدر بزرگوارم بر منبر می گوید، بی کم وکاست به همان ترتیب برایم بیان می کند.

چنان که گفتیم، فاطمه زهرا علیهاالسلام با کودکان خود گفت وگوهای علمی داشت و آنان را به بیان نطق علمی تشویق می کرد و این کار مادر افزون بر انس امام حسن مجتبی علیه السلام با مسجد، سبب می شد که وی با شوق و اشتیاق همه مواعظ و کلمات پیامبر را به ذهن بسپارد.

#آیینه_خدا
پرورش شخصیت عاطفی
بوسیدن و ملاطفت با کودکان

یکی از مهم ترین نیازهای هر کودک برخورداری از عواطف پاک و مهر و محبت خانواده و خویشاوندان و والدین است. هنگامی که کودک از زلال محبت خانواده سیراب شد و عطش محبت و توجه عاطفی او برطرف گردید، با روانی آرام و سلامت و پرنشاط پا به عرصه اجتماع می گذارد تا همگان از برکات وجود او بهره مند شوند. یکی از راه های پرورش شخصیت عاطفی کودک، ابراز محبت و از جمله بوسیدن است.

بوسه های مکرر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بر رخسار و دست و بازوی فاطمه علیهاالسلام نشانه ای از ابراز علاقه آن حضرت به فرزندش بود. آن حضرت به محبت کردن و توجه به کودکان بسیار اهمیت می داد، چنان که: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله امام حسن علیه السلام را می بوسید و نوازش می کرد، اقرع بن حابس عرض کرد: من ده فرزند دارم، ولی تا به حال هیچ یک از آنان را نبوسیده ام. پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله غضبناک شد و فرمود: اگر خدا محبت را از قلب تو گرفته است، من چه کنم؟ هر کس نسبت به اطفال ترحم نکند و احترام بزرگ سالان را نگه ندارد، از ما نیست.

حضرت زهرا علیهاالسلام نیز که تربیت یافته چنین مکتبی بود، با بوسیدن مکرر فرزندان خود، شخصیت عاطفی آنها را پرورش می داد.
حو زه نت