باس محدودیت می‌آورد، اما مصونیت زا است
قاری: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن‏» تشکیل خانواده ارزش است، لباس محدودیت می‌آورد. یعنی من که عمامه سرم است، در خیابان نمی‌توانم بدوم. به خاطر اینکه باید مراعات جامعه را هم کرد، کاری سبک و خیلی وقت‌ها مثلاً شما زمستان که لباس می‌پوشی نمی‌توانی بدوی. مثلاً شما که با کت و شلوار باشی نمی‌توانی شنا بروی. لباس یک محدودیت‌هایی می‌آورد، ولی نباید بگوییم که حالا که محدودیت می‌آورد پس ما لباس نپوشیم. همسر هم محدودیت دارد، آدمی که همسر دارد، وظیفه‌اش این است که نان به خانه ببرد، گوشت به خانه ببرد، غذا ببرد، اول وقت در خانه باشد، پول آب بدهد، برق بدهد… ازدواج محدودیت می‌آورد، ولی این محدودیت ارزش دارد. آخر بعضی‌ها می‌گویند: چه کار داریم ازدواج کنیم؟ راحتیم، آزادیم و فکر می‌کند که هر آزادی ارزش است. لباس محدودیت می‌آورد ولی این محدودیت ارزش است. همسر هم محدودیت می‌آورد ولی ارزش است.
قاری: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن‏» زن برای شوهر لباس است و و شوهر هم برای زن لباس است. لباس چه می‌کند؟ در لباس آدم باید غیر از اینکه خودش گرم می‌شود یا پوشیده می‌شود، توجه به فرهنگ جامعه هم داشته باشد. مثلاً لباس احرام پارچه سفید است. چادر سفید را مردم در مسجد الحرام، در مکه، در زمین عرفات می‌پوشند. اما الان کسی لباس سفید سرکند و در خیابان بیاید. گاهی وقت‌ها یک لباسی در یک جایی فرهنگ نیست، بنابراین در لباس باید مراعات فرهنگ جامعه را هم کرد. در ازدواج هم همینطور است.
قاری: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن‏» زن و شوهر لباس هستند یعنی چه؟ در انتخاب لباس آدم آزاد است. می‌تواند بخرد و می‌تواند نخرد. وقتی خرید دیگر نمی‌تواند بی‌مصرف بگذارد. قبل از ازدواج انسان آزاد است ولی وقتی ازدواج کرد، انسان نمی‌تواند همسر خودش را معلق بگذارد.
گفت: یا بکش! یا دانه ده! یا از قفس آزاد کن.
بسم الله! قاری: «هُنَّ لِباسٌ لَکُمْ وَ أَنْتُمْ لِباسٌ لَهُن‏» زن و شوهر لباس هستند یعنی چه؟ با لباس عالم آدم عالم نمی‌شود. بعضی‌ها فکر می‌کنند که اگر با فلان خانواده وصلت کنند، حتماً اینطور نیست. هر کسی باید چاه خودش آب داشته باشد. چاهی که خشک است و با زور سطل آب بریزند در آن، آب دار نمی‌شود. باید کمالات از درون بجوشد. کسب کمالات از دیگران خیلی پایش به جایی بند نیس