حجاب و آسيب هاي رواني

حجاب به عنوان عامل بازدارنده انسان از خود آرايي هاي غيرمنطقي و بي حد و مرز يكي از دستورات ين مبين اسلام است كه حكم آن پس از اتمام كليه ي احكام اعتقادي و بنيادي دين در مدينه بر پيامبر گرامي اسلام نازل شد . نزول حكم حجاب پس از ريشه دار شدن اعتقادات نمود تكاملي بود اين فرمان است . اگر پايه ها و بنيادهاي اعتقادي بر سنگ بناي محكمي نهاد شده باشد، درك و به كار بردن حجاب بسيار راحت و سريع صورت خواهد گرفت.ججاب موجب بهداشت رواني جامعه مي باشد. اساسا سلامت جامعه بر روي اعتماد متقابل بين دو پيكري اجتماعي استوار است. پوشش زنان باعث مي شود كه جوانان اجتماع نسبت به زن و احساسات دروني او اعتماد كرده و او را شايسته تشكيل كانون به ظاهر كوچك اما گسترده ي خانواده بدانند. از سوي ديگر دختران و زنان جامعه با پوشش صحيح ، خويشتن را از آماج نگاه هاي هرزه حفظ كرده و آرامش و آسايش رواني براي آن ها به وجود خواهد آمد.گزارش هايي كه از بي بندو باري هاي موجود درغرب و آثار سوء رواني حاصل از آن به گوش مي رسد تاييدگر همين نكته است كه پوشش توصيه شده از سوي اسلام ضامن آرامش رواني، فردي و اجتماعي است.دين و حجاب به عنوان يك حكم ديني در آرامش رواني افراد پي برد، زيرا بي بند وباري و عدم تقييدات ارزشي از سوي زنان يكي از عوامل مهم سوء رفتار نسبت به آنان است.و چه زيبا حضرت علي (ع) با آشنايي كامل با اين آثار شوم ناشي از عدم پوشش براي حفظ رواني افراد و جامعه، خطاب به امام حسن (ع) مي فرماید:در پرده ي حجاب نگاهشان دار، تا نامحرمان را ننگرند، زيرا كه سخت گيري در پوشش، عامل سلامت و استواري آنان است.در واقع حضرت براي ايجاد سلامت رواني زنان و حفظ آن ها از افسردگي اضطراب و كابوس ها كه ناشي از سوء رفتارهاي پاره اي از مردان نسبت به آنان است توسعه به پيشگيري فرموده و حجاب را به عنوان عامل مهم كنترل رواني جامعه مطرح مي فرمايد.اين جامعه نگري و توجه به تمامي زاوياي يك مسئله از يك انسان برجسته آسماني چون علي بن ابيطالب (ع) امري اعجاب انگيز نيست كه او فراتر از زمان و مرزها مي انديشد و نسخه هايي كه او براي بشر مي پيچيد هرگز بدون جواب نبوده و در آينده چشم دنيا دستان بلند انديشه او را خواهد بوسيد.بنابراين حجاب و پوشش زنان نه تنها عامل افسردگي نیست بلكه پيام آور آرامش رواني هم براي خود زنان محجبه و هم در نگاه كلان براي جامعه اسلامي خواهد بود و درمان يا بهتر بگوييم پيشگيري از بيشتري از بسياري از بيماريهاي هولناك جنسي قرن بيستم و بيست و يكم در سايه چنين نظام ديني و راهكارهايي خواهد بود.شايد رويكرد جديد دختران جوان امروز به حجاب نشانه خستگي روحي آنان از بي بندو باري موجود در جامعه و هتك حرمتها باشد.چنان چه در روزنامه ها مي خوانيم كه علت عمده خودكشي بسياري از دختران دركشورهاي غربي حكايت از آزردگي آنان از اين همه سوء رفتار ناشي از بي بندو باري ها و نبودن هيچ گونه حريمي بين زن و مرد و شكسته شدن تمامي مرزهاي امنيتي حتي از سوي پدرانشان دارد.اينجاست كه سخن حضرت امير (ع) در مورد كنترل و تحديد ارتباطات و ضرورت پوشش براي زنان نمود و جلوه بيشتري مي يابد