سعی در انتقال دانش به دیگران
علمی ارزش دارد که به مردم بگویید. علمی که به مردم بگویید، ارزش دارد. آیت الله العظمای بروجردی، استاد همه‌ی مراجع بود. یعنی همه تقریباً حالا ممکن یکی نباشد، ولی تقریباً همه‌ی مراجع مثل آیت الله صافی، فاضل، سبحانی، مکارم، آملی و… همه‌ی مراجع فعلی تقریباً شاگرد آقای بروجردی بودند. سالی یک بار سخنرانی بیش‌تر نمی‌کرد. بقیه‌ی درس‌هایش فقه بود. یک سال بحثش این بود. آقایان تمام آیات و روایات علم برای علمی است که به مردم بگویید. علمی که تحقیق کنید، رساله بنویسید، پژوهش کنید، پایان نامه بنویسید و به مردم نگویید، آن آیات و روایات ارزش علم، شامل این علم نمی‌شود. یک سال بحثش این بود. ناقلش، بنده از آیت الله امامی کاشانی، و ایشان از آیت الله مشکینی شنیده‌اند. سندش همین سه نفر هستیم.
در اسلام فارغ التحصیل نداریم. امروز جمعه است. اصلاً‌ جمعه را چه کسی گفته است که تعطیل است؟ ‌قرآن می‌گوید: ‌جمعه اذان خطبه‌ها که گفته شد: «إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ … وَذَرُوا الْبَيْعَ» (جمعه/9) ظهر صدای اذان جمعه که آمد «وَذَرُوا الْبَيْعَ» یعنی تعطیل! دومرتبه نماز جمعه که تمام شد، می‌گفت: «فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانتَشِرُوا» (جمعه/10) بعد از نماز باز بیایید و مغازه را باز کنید. جمعه یک ساعت تعطیل است. ما به چه دلیل جمعه را از شب تا شان تعطیل می‌کنیم؟ بابا جمعه‌ها تعطیل است؟ شما جمعه‌ها صبح از هشت تا نه را برای نهج البلاغه بگذارید. پنجاه و دو جمعه است، می‌بینید دوساله همه‌ی نهج البلاغه را مباحثه کرده‌اید. ما در اسلام فارغ التحصیل نداریم. زن حامله فارغ می‌شود. آدم از تحصیل که فارغ نمی‌شود. نگاه نکنید که چه تعداد کتاب خوانده‌اید و چقدر باسواد هستید. نگاه کنید که میلیون‌ها نخوانده‌ایم که چقدر بی‌سواد هستیم. مدیر خوب کسی نیست که به پشت سرش نگاه کند، ببیند چقدر رفته است، مدیر خوب کسی است که به جلو نگاه کند که چقدر نرفته است. ما فارغ التحصیل نداریم. خدا یک کلمه‌ی فراغ گفته است، «فَإِذَا فَرَغْتَ» (شرح/7) می‌گوید: وقتی فارغ شدی، نگو تعطیل! «فَانصَبْ» یک کار سخت‌تری انجام بده. منتهی کاری که «وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَب» (شرح/8) این «إِلَىٰ رَب» یادت نرود. هم اول تحصیل می‌گوید: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» (علق/1) هم آخر تحصیل می‌گوید:‌ «وَإِلَىٰ رَبِّكَ فَارْغَب». «رَبِّكَ» اول و آخر تحصیل است. الان اگر با من مصاحبه کنند که مشکل کره‌ی زمین چیست؟ می‌گویم: مشکل کره‌ی زمین این است که نخ از سوزن جدا شده است. قرآن می‌گوید: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» الان در دانشگاه‌های دنیا «اقْرَأْ» هست، اما «بِاسْمِ رَب» نیست. هواپیما می‌سازد، ولی برای بمباران یمن. «اقْرَأْ» هست، اما «بِاسْمِ رَب» نیست.
این‌هایی که باسوادتر هستند، باید مستحبات را بیش‌تر عمل کنند. بیش‌تر به مردم سلام کنند. ایام عید برای آشتی دادن است. در هر فامیلی ممکن است یک افرادی با هم قهر باشند، عید که می‌شود، بگویید: آقا فلانی و فلانی خوب نیستند، برویم و یک سوری بدهیم، یک ناهاری و برنامه‌ای بریزیم این‌ها را با هم آشتی بدهیم. آنوقت دو نفر که با هم قهر هستند، آشتی‌شان دادی، از همه‌ی نمازهای مستحب و روزه‌های مستحب ثوابش بیش‌تر است. این ثواب را به حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) هدیه کن، که شهادت حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها) هم در آستانه‌ی عید نوروز نود و پنج است.
وقت تمام شد؟ خوب من حدود پنجاه نکته نوشته بودم. دو موردش را گفتم. خدایا! دقیقه‌هایی از عمر که هدر دادیم، لحظه‌هایی که هدر دادیم، ساعت‌هایی که هدر دادیم، جوانی‌هایی که هدر دادیم، حرف‌هایی که می‌توانستیم به جای آن حرف‌های دیگری بزنیم، می‌توانستیم به جای این مقاله، مقاله دیگری بخوانیم. می‌توانستیم به جای این دیدنی، چیز دیگری ببینیم. آنچه که از نعمت‌ها را هدر دادیم، از ما ببخش و بیامرز. در دعای مکارم الاخلاق، امام سجاد(علیه‌السلام) می‌گوید: وَ حَصِّنْ‏ رِزْقِى‏ مِنَ التَّلَفِ» (صحيفه سجاديه، ص98) خدایا آنچه که رزق ما کرده‌ای، رزق ما را از هدر رفتن حفظ بفرما! بالاترین درجه‌ی ایمان، یقین، اخلاص، عمر، برکت، فهم درست از اسلام، عمل خالص به اسلام، چشیدن مزه‌ی دین، چشاندن مزه‌ی دین، به همه‌ی ما مرحمت بفرما. از کارهای خوب عید، این است که در فامیل اگر دیدید یک کسی یک شبهه‌ای دارد، یک اشکالی در ذهنش است، و شما جواب اشکالش را نمی‌دانی، شبهه‌اش را یادداشت کن، تلفن کن و از یک اسلام شناس بپرس، رفتیم صله‌ی رحم، دخترخاله‌ی ما، پسر عمه‌ی ما یک چنین اشکالی داشت، من جوابش را نتوانستم بدهم. جوابش را بگیر و در دور دوم بازدید، شبهه‌ی او را جواب بدهید. عید این است. پس عید چی شد؟ عید یعنی قهرها را آشتی بدهید. عید یعنی پولدارهای فامیل جمع بشویم، به کمک فقرای فامیل بیاییم. عید یعنی شبهات فامیل را بشنویم و برایش جواب تهیه کنیم. معنای عید این است. وگرنه علف‌ها سبز می‌شود، ‌خوشا به احوال طبیعت. میش‌ها می‌زایند، خوشا به احوال بزها. ما تخمه کدو می‌شکنیم، خوشا به احوال بلژیکی‌ها. ما به عنوان امت مسلمان باید به غیر از تخمه شکستن و شیک‌پوشی و مهمانی و اینها باید یک کارهای کلیدی بکنیم.