تاریخ یزید را دیده که بى پاسخ چشم به اطراف گردانده. دست هایش را دیده و صورتش را که رنگ خون بوده. دست زینب(س) را دیده که بالا رفته و یاد روز فتح مکه را براى یزید تازه کرده.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
م

تاریخ به ستونى تکیه داده و زینب(س) را دیده که دست به زانو گرفته و از میان اسرا بلند شده و «بسم الله» گفته. قرآن خوانده، آیه هایى که آشناى ذهن مردم بوده.

تاریخ صداى زینب را شنیده که همه مسجد را انباشته: خداوند به راستى در قران گفت «سرانجام کسانى که دست به گناهان کبیره زدند و به آن جا رسیدند که آیات خدا را تکذیب کردند و آن ها را به سخره گرفتند.» بعد رو به یزید کرده و گفته: «فکر کردى چون راه زمین را بر ما تنگ کردى و راه چاره را بر ما بستى و کار را به این جا رساندى، ما را نزد خدا خوار و خود را عزیز کردى؟ به خیال باطلى بر تخت تکبر نشستى و مجلس شادى به پا کردى.»

تاریخ چشم هاى بهت زده اهل مسجد را دیده که غرق در خطبه بودند و شنیده زینب(س) خطاب به یزید گفته آرام باشد و سخن خدا را از یاد نبرد که: «آن ها که کافر شدند تصور نکنند اگر به آن ها مهلت مى دهیم، به سودشان است، به آن ها مهلت مى دهیم تا بر گناهان خود بیافزایند و براى شان عذاب خوارکننده اى است.»

تاریخ یزید را دیده که بى پاسخ چشم به اطراف گردانده. دست هایش را دیده و صورتش را که رنگ خون بوده. دست زینب(س) را دیده که بالا رفته و یاد روز فتح مکه را براى یزید تازه کرده. صدا را بلندتر از قبل شنیده: «به پدران کافر خود افتخار مى کنى و به صورت سید جوانان اهل بهشت چوب مى زنى، به زودى به سوى شان در آتش خواهى شتافت و آرزو خواهى کرد دست ناتوانى داشتى و زبان لالى که چنین نمى کردى و چنان نمى گفتى.»

تاریخ بعد حرف هاى زینب(س) سکوت شنیده، آن قدر طولانى که انگار هیچ وقت تمام نشده.
منبع: فرهنگ نیوز