2. عـبـادی : نـمـاز بـرگـزیـده تـریـن اعـمـال و عـبـادات بندگان ، معراج مؤ من ، نور چشم رسـول خدا(ص ) و وسیله رحمت حق است . کسانی که نسبت به رعایت حدود نماز، اقامه آن در اول وقـت فـضـیـلت ، حـضـور قـلب و سـایـر آداب آن سـهـل انـگـاری مـی کـنـنـد از دیـن رسـول خـدا خـارج شـده و شـفـاعـت مـعـصـومـان شامل حالشان نمی شود.

3. سـیـاسـی ـ اجـتـمـاعـی : از نـگـاه امام سرمشق قرار ندادن سیره جامع حضرت علی (ع ) و تـوجـه بـه الگـوهـای غیر معصوم مصداق روشن خیانت به امانت الهی است و سرانجام به خـروج از ولایـت الهـی منجر می شود. دیگر آفت سیاسی که متاءسفانه در دهه هفتاد در میان روشـنـفـکـرنـماها رواج یافته توهین به مقدسات دینی است و امام تعصب و حساسیت خاصی نـسـبـت بـه حـفـظ حـرمـت مـقدسات داشتند. ایشان در روزهای آغازین نهضت درباره توهین به مـراجـع تـقلید به انقلابیون جوان هشدار دادند که ((اگر چنانچه شَطْر [کوچکترین ] کلمه ای به یک نفر از مراجع اسلام ، شطر کلمه ای اهانت بکند کسی به یک نفر از مراجع اسلام ، بـیـن او و خـدای تـبـارک و تـعـالی ولایت منقطع می شود.)) زیرا فقیهان فرزندان معنوی رسـول اللّه (ص ) و جـانـشـینان معصوم در عصر غیبت هستند و توهین کنندگان به مراجع در واقع غیر مستقیم به پیامبر و امامان توهین کرده اند.