نشانه های جامعه ولایت مدار 2
در این باره می فرماید: ((باید کاری کـنـیـم کـه نـظـام و کـشـور و جـامـعـه ما علوی باشد، اسم اسلام ، اسم ولایت کافی نیست ، بخصوص کسانی که مسئولی5M دستگاه انتظامی و چه در نهادها و دستگاه های مختلفی ، زبان و بازو و راه کار باید زبان و بازو و سبک کار، [سیره ] امیر المؤ منین باشد.
در انـدیـشـه امـام تـبـلور حـقـیـقت ولایت در نظام اسلامی با تلاش همزمان در تمام حوزه های سـیـاسـی ، مـدیریتی ، اخلاقی و اجتماعی به دست می آید. ایشان درباره اخلاق ، معنویت ، وحدت ، حماسه آفرینی و پیوند مردم با مسئولان و رهبری نظام و خدمت رسانی صادقانه کـارگـزاران و مـدیـران در دوران حـسـاس دفـاع مـقـدس مـی فـرمـاید: ((اگر اینها به همین حـال بـاشـنـد، آن وقـت یـک پرده ای از مقام ولایت در این کشور جلوه پیدا کرده است . کوشش کـنـید بر این که ، کوشش بکنند همه جمعیت ها و ارگان ها و همه نهادهای اسلامی در این که این تبعیت از مرام علی ـ علیه السلام ـ را حفظ کنند.))
آسیب شناسی گسست ولایت
بـنـیـان مـسـتـحـکـم ولایـت هـمواره از سوی آفت هایی تهدید می شود و شایسته است مؤ منان ولایتمدار با مراقبت از اعمال و رفتار خود از این گنجینه و نعمت بزرگ الهی حراست کنند. در این بخش با بهره گیری از شرح حدیث های اخلاقی امام به مهمترین و برجسته ترین آفت های تهدید کننده ولایت اشاره می نماییم .
1. اخـلاقـی : عـلمـای اخـلاق بـراسـاس بـیـانـات مـعـصـومـیـن عـلیـهـم السـلام رذایـل فـراوانـی را کـه هویت و حقیقتِ انسانی را تهدید می کند نام برده اند اما در میان این رذیـله هـا بـرخی امراض و آسیب هایی وجود دارد که قلمرو ولایت را تهدید می کند که یکی از آنـهـا حـسـد اسـت . ایـن رذیـله همچون شعله های آتشی است که شاخسار درخت ایمان را می سـوزانـد و بـنـیـان فـضـایـل مـعـنـوی را ریـشـه کـن مـی کـنـد. در یـک تـحـلیـل عـقـلی حـسـود به مشیت و اراده الهی در تفاوت توانایی ها و استعدادها اعتراض می نـمـایـد و از دیـدگـاه روانشناسی چنین فردی بر اراده الهی همواره غضبناک است در نتیجه پـیـونـدش بـا خـداونـد و مـعصومین (ع ) گسسته و از حوزه ولایت آنان خارج می گردد. آفت دیـگر که متاءسفانه رواج فراوان دارد بدگویی و غیبت مؤ منان است که در فرهنگ و آموزه هـای دینی شدیداً از آن نهی شده است و یکی از گناهان کبیره به شمار می آید؛ زیرا غیبت کـنـنده هتک حرمت مؤ منین را نموده است که در پیشگاه خداوند تبارک و تعالی قدر و منزلتی دارنـد و چـنـیـن کـسـی ایـمـانـش زایـل و از ولایـت الهـی خـارج و تحت ولایت و سرپرستی و ضلالت شیطان قرار می گیرد.