حضرت زینب (س)اسطوره تمدن
وز مرادی کارشناس ارشد جامعه شناسی دین از دانشگاه آمستردام و دکتری جامعه شناسی دین از دانشگاه تیلبوخ هلند دارد. او در نشستی در انجمن جامعه شناسی دانشگاه تهران به تحلیلی نوین از رفتار زینب (س) بعد از واقعه عاشورا، به مثابه الگوی یک زن مسلمانِ متمدن پرداخت.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
مرادی با اشاره به نوربرت الیاس جامعه شناس آلمانی و بنیان گذار جامعه شناسی فرایند گفت: متمدن بودن از نظر الیاس مترادف با کنترل بر رفتار است. از دیدگاه او جوامعی متمدن تر هستند که نظام درونی و نهادینه شده در اعضای آن شکل گرفته و به افرادی از بیرون به عنوان پلیس بیرونی نیاز ندارند. بنابراین جامعه متمدن دارای افرادی است که بر رفتار، هیجانات و احساسات خود کنترلِ کافی دارند. من بر اساس پژوهش هایی که در دین و قرآن داشتم این مصداق جوامع متمدن از نظر الیاس را مترادف با تقوا می دانم؛ تقوا نیرویی است که به کنترل رفتار کمک می کند.
زینب (س) را باید از نو شناخت
وی افزود: حضرت زینب (س) را امام جامعه بشری و کسی می دانم که باید از نو او را شناخت. در حال حاضر در جامعه ما اگر از ایشان سخنی گفته می شود ناقص، نابسنده و انحرافی است.
این مدرس دانشگاه با طرح پرسشی مبنی بر اینکه رفتار زینب (س) تا چه اندازه با مصادیق متمدن بودنی که الیاس می گوید منطبق است؟ تشریح کرد: مسلمانی ارادی و آگاهانه است و در زبان عربی معنای سلامت نیز می دهد، در واقع این کلمه اتفاقی انتخاب نشده است و دارای ابعاد احساسی، فکری، جسمی و ذهنی است. اگر انسانی به سلامت در این حوزه ها برسد در مسیر مسلمانی قرار دارد.
هشدار امام حسین (ع) به حضرت زینب (س) و تقوای آن حضرت
او بیان کرد: زمانی که زینب (س) به همراه امام حسین (ع) از مدینه به سمت مکه و سپس کوفه حرکت می کند همسرش همراه او نیست و این خود پیامی دارد مبنی بر اینکه او از همان ابتدا راه خود را جدا کرده است. در شب عاشورا که قرار است حمله صورت گیرد اما به درخواست حسین (ع) این جنگ به روز بعد موکول می شود زینب (س) با برادرش به گفتگو می نشیند و قصد شیون و زاری می کند، اما امام به سرعت به ایشان هشدار می دهد که از چنین کاری حزر کرده و تقوا پیشه کند و همچنین پس از شهادتش نیز به گریه، ناله و فغان نپردازد. پس از آن در تاریخ هرگز ناله و شیونی از زینب (س) ندیدیم.
مرادی افزود: در روز عاشورا نیز رفتار ایشان بسیار قابل تامل است. در آن روز زینب (س) تحویل گیرنده شهدا بود یعنی هر فردی از سپاه امام که به شهادت می رسید پیکر او را به سمت خیمه ها می بردند و زینب (س) آن ها را تحویل می گرفت و در این هنگام هیچ گاه گریه و زاری نکرد و فقط ذکر خدا می گفت. او سی و چند نفر از نزدیکان خود را که از نظر فضیلت و فرزانگی گلچین شده زمان خود بودند، در روز عاشورا از دست داد اما به گریه و ناله نپرداخت.
سخنان سنجیده زینب (س) در ورودی شهر کوفه
این مدرس دانشگاه ادامه داد: پس از عاشورا که کاروان اُسرا را به سمت کوفه می بردند زینب (س) در سه ایستگاه نقش مهمی ایفا کرد. ابتدا بر سر دروازه شهر کوفه بود و آن هنگام که همه به ویژه زنان برای نظاره کردن اُسرا آمده بودند و از آنچه بر سر خاندان پیامبر (ص) رفته بود گریه و اظهار ندامت می کردند زینب (س) خطاب به آنها سخنانی را بر زبان راند که این سخنان در زمانی زده شده بود که واقعه فاجعه آمیزی بر سرش آمده بود. ما انسان های عادی اگر خسته باشیم آیا می توانیم درست حرف بزنیم و سخنان سنجیده بگوییم؟ سخنان ایشان در هنگام ورود به کوفه سبب شد تا زنان به خانه هایشان برگردند و غنیمت هایی را که همسرانشان در جنگ با امام حسین (ع) به دست آورده بودند از خانه بیرون اندازند و حتی عده ای خانه هایشان را ترک کردند و خواستار زندگی با شوهری که پسر پیامبر را کشته بود، نبودند. در واقع این سخنان سنجیده، عذاب وجدانی در دل مردم کوفه ایجاد کرد.
جز زیبایی ندیدم…
مرادی خاطرنشان کرد: نقش دوم زینب (س) در محضر ابن زیاد رقم خورد. او با ابن زیاد به زیبایی کلام گفت و آن هنگام که از او پرسیدند واقعه را چطور دیدی فرمود جز زیبایی ندیدم. این گفتگو با اصلی ترین مسئول کشتار کربلا صورت گرفت و فرصتی برای زینب (س) بود. اگر ما انسان های معمولی یکی از عزیزان خود را از دست بدهیم آن قدر به سر و صورت خود می زنیم تا بی هوش شویم. در این شرایط خدا می داند که چقدر از نمازهایمان قضا می شود و در بستر بیماری نیز می افتیم. حال، زینب (س) سی و چند نفر از بهترین افراد روزگار که نزدیکانش بودند را در یک روز از دست داده اما در مقابل دیگران به زیبایی و تاثیرگذار سخن می گوید. این همه عقلانیت از یک زن آن هم در آن شرایط یک معجزه است و نشان می دهد که او بسیار خودساخته بوده و بر احساسات جریحه دار شده اش مسلط بوده است.
صلابت و شجاعت حضرت زینب (س) در مواخذه یزید
وی عنوان کرد: ایستگاه سوم حرکت به سمت شام و کاخ یزید است. در آنجا نیز بین زینب (س) و یزید گفتگویی صورت می گیرد. این خطبه تاریخی را می توان به عنوان مصداق بارز محاکمه ستمکاران و سرکرده های ستم در طول تاریخ محسوب کرد. او سخنان خود با یزید را با حمد و سپاس خدا شروع می کند و حافظه خردمندانه و ارزشمند فرا زمینی خود را به نمایش می گذارد و این خود درسی است مبنی بر اینکه چطور انسان می تواند در سخت ترین شرایط خدا را یاد کند. زینب (س) در این مجلس از قانونمندی حاکم بر کل تاریخ پرده برداری می کند.
زینب (س) مصداق بارز مسلمان متمدن است
این مدرس دانشگاه یادآور شد: زینب (س) را پرستار کربلا گفته اند و روز ولادت ایشان روز پرستار است در حالی که من در تاریخ ردپایی از پرستاری او در کربلا ندیدم و اگر هم باشد نسبت به شأن و جایگاهی که دارد یک به هزار است. یعنی پرستاری ایشان بیان یک لحظه از اوست. بیاییم یک روز را به نام شجاعت تعریف کنیم و روز ولادت ایشان را با این روز مصادف کنیم.
او اظهار داشت: آیا نباید از انسانی در شرایط روحی و جسمی زینب (س) انتظار پرخاشگری و دشنام گویی داشته باشیم؟ او رأس حکومت ها را یکی یکی در مقابل خودشان محاکمه کرده است. مسلمان به معنای تسلیم شده در مقابل خواست خداست و زینب (س) نیز در مقابل آنچه خدا خواسته بود تسلیم شد. مسلمان توهین و بی ادبی نمی کند حتی اگر او را تکه تکه کنند و این تجلی تقواست. خداوند در آیه ۱۰۸ سوره انعام می فرمایند حتی به کسانی که به خدا شرک می ورزند دشنام ندهید. کسانی که تقوا دارند می توانند بر خودشان مسلط باشند. زینب در تمام طول اسارت نه اشک می ریزد و نه به کسی دشنام می دهد. مسلمان کسی است که مصیبت ها او را فلج نمی کند.
مرادی با اشاره به اجرای نمایش هایی با موضوع اُسرای کربلا در ایام به ویژه محرم گفت: در نمایش ها زنی را به عنوان زینب (س) وارد صحنه می کنند که تلوتلو می خورد و درمانده و آواره است در حالی که این زینب نیست اگر بود یزید را محاکمه نمی کرد و به زمین و زمان دشنام می داد و فراموش می کرد بگوید الحمدالله رب العالمین. این گونه نمایش ها در شأن ایشان نیست.
نتوانسته ایم زینب (س) را به عنوان اسطوره متمدن برای الگو جوانان معرفی کنیم
او همچنین به وضعیت حضور دختران و پسران در مراسمات عزاداری امام حسین (ع) اشاره و درباره علت این نوع رفتارها تصریح کرد: ما شخصیت زینب (س) و پیام او را نشناساندیم و نگفتیم که تمدن این نیست که آرایش کنیم تا دیده شویم. کالایی و سرمایه شدن بدن به سایر سرمایه های ما اضافه شده است. پس زینب (س) را باید در اوج تمدن انسانی شناخت. این شخص اسطوره متمدن بودن است.
منبع:
سایت کرب و بلاوز مرادی کارشناس ارشد جامعه شناسی دین از دانشگاه آمستردام و دکتری جامعه شناسی دین از دانشگاه تیلبوخ هلند دارد. او در نشستی در انجمن جامعه شناسی دانشگاه تهران به تحلیلی نوین از رفتار زینب (س) بعد از واقعه عاشورا، به مثابه الگوی یک زن مسلمانِ متمدن پرداخت.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
مرادی با اشاره به نوربرت الیاس جامعه شناس آلمانی و بنیان گذار جامعه شناسی فرایند گفت: متمدن بودن از نظر الیاس مترادف با کنترل بر رفتار است. از دیدگاه او جوامعی متمدن تر هستند که نظام درونی و نهادینه شده در اعضای آن شکل گرفته و به افرادی از بیرون به عنوان پلیس بیرونی نیاز ندارند. بنابراین جامعه متمدن دارای افرادی است که بر رفتار، هیجانات و احساسات خود کنترلِ کافی دارند. من بر اساس پژوهش هایی که در دین و قرآن داشتم این مصداق جوامع متمدن از نظر الیاس را مترادف با تقوا می دانم؛ تقوا نیرویی است که به کنترل رفتار کمک می کند.
زینب (س) را باید از نو شناخت
وی افزود: حضرت زینب (س) را امام جامعه بشری و کسی می دانم که باید از نو او را شناخت. در حال حاضر در جامعه ما اگر از ایشان سخنی گفته می شود ناقص، نابسنده و انحرافی است.
این مدرس دانشگاه با طرح پرسشی مبنی بر اینکه رفتار زینب (س) تا چه اندازه با مصادیق متمدن بودنی که الیاس می گوید منطبق است؟ تشریح کرد: مسلمانی ارادی و آگاهانه است و در زبان عربی معنای سلامت نیز می دهد، در واقع این کلمه اتفاقی انتخاب نشده است و دارای ابعاد احساسی، فکری، جسمی و ذهنی است. اگر انسانی به سلامت در این حوزه ها برسد در مسیر مسلمانی قرار دارد.
هشدار امام حسین (ع) به حضرت زینب (س) و تقوای آن حضرت
او بیان کرد: زمانی که زینب (س) به همراه امام حسین (ع) از مدینه به سمت مکه و سپس کوفه حرکت می کند همسرش همراه او نیست و این خود پیامی دارد مبنی بر اینکه او از همان ابتدا راه خود را جدا کرده است. در شب عاشورا که قرار است حمله صورت گیرد اما به درخواست حسین (ع) این جنگ به روز بعد موکول می شود زینب (س) با برادرش به گفتگو می نشیند و قصد شیون و زاری می کند، اما امام به سرعت به ایشان هشدار می دهد که از چنین کاری حزر کرده و تقوا پیشه کند و همچنین پس از شهادتش نیز به گریه، ناله و فغان نپردازد. پس از آن در تاریخ هرگز ناله و شیونی از زینب (س) ندیدیم.
مرادی افزود: در روز عاشورا نیز رفتار ایشان بسیار قابل تامل است. در آن روز زینب (س) تحویل گیرنده شهدا بود یعنی هر فردی از سپاه امام که به شهادت می رسید پیکر او را به سمت خیمه ها می بردند و زینب (س) آن ها را تحویل می گرفت و در این هنگام هیچ گاه گریه و زاری نکرد و فقط ذکر خدا می گفت. او سی و چند نفر از نزدیکان خود را که از نظر فضیلت و فرزانگی گلچین شده زمان خود بودند، در روز عاشورا از دست داد اما به گریه و ناله نپرداخت.
سخنان سنجیده زینب (س) در ورودی شهر کوفه
این مدرس دانشگاه ادامه داد: پس از عاشورا که کاروان اُسرا را به سمت کوفه می بردند زینب (س) در سه ایستگاه نقش مهمی ایفا کرد. ابتدا بر سر دروازه شهر کوفه بود و آن هنگام که همه به ویژه زنان برای نظاره کردن اُسرا آمده بودند و از آنچه بر سر خاندان پیامبر (ص) رفته بود گریه و اظهار ندامت می کردند زینب (س) خطاب به آنها سخنانی را بر زبان راند که این سخنان در زمانی زده شده بود که واقعه فاجعه آمیزی بر سرش آمده بود. ما انسان های عادی اگر خسته باشیم آیا می توانیم درست حرف بزنیم و سخنان سنجیده بگوییم؟ سخنان ایشان در هنگام ورود به کوفه سبب شد تا زنان به خانه هایشان برگردند و غنیمت هایی را که همسرانشان در جنگ با امام حسین (ع) به دست آورده بودند از خانه بیرون اندازند و حتی عده ای خانه هایشان را ترک کردند و خواستار زندگی با شوهری که پسر پیامبر را کشته بود، نبودند. در واقع این سخنان سنجیده، عذاب وجدانی در دل مردم کوفه ایجاد کرد.
جز زیبایی ندیدم…
مرادی خاطرنشان کرد: نقش دوم زینب (س) در محضر ابن زیاد رقم خورد. او با ابن زیاد به زیبایی کلام گفت و آن هنگام که از او پرسیدند واقعه را چطور دیدی فرمود جز زیبایی ندیدم. این گفتگو با اصلی ترین مسئول کشتار کربلا صورت گرفت و فرصتی برای زینب (س) بود. اگر ما انسان های معمولی یکی از عزیزان خود را از دست بدهیم آن قدر به سر و صورت خود می زنیم تا بی هوش شویم. در این شرایط خدا می داند که چقدر از نمازهایمان قضا می شود و در بستر بیماری نیز می افتیم. حال، زینب (س) سی و چند نفر از بهترین افراد روزگار که نزدیکانش بودند را در یک روز از دست داده اما در مقابل دیگران به زیبایی و تاثیرگذار سخن می گوید. این همه عقلانیت از یک زن آن هم در آن شرایط یک معجزه است و نشان می دهد که او بسیار خودساخته بوده و بر احساسات جریحه دار شده اش مسلط بوده است.
صلابت و شجاعت حضرت زینب (س) در مواخذه یزید
وی عنوان کرد: ایستگاه سوم حرکت به سمت شام و کاخ یزید است. در آنجا نیز بین زینب (س) و یزید گفتگویی صورت می گیرد. این خطبه تاریخی را می توان به عنوان مصداق بارز محاکمه ستمکاران و سرکرده های ستم در طول تاریخ محسوب کرد. او سخنان خود با یزید را با حمد و سپاس خدا شروع می کند و حافظه خردمندانه و ارزشمند فرا زمینی خود را به نمایش می گذارد و این خود درسی است مبنی بر اینکه چطور انسان می تواند در سخت ترین شرایط خدا را یاد کند. زینب (س) در این مجلس از قانونمندی حاکم بر کل تاریخ پرده برداری می کند.
زینب (س) مصداق بارز مسلمان متمدن است
این مدرس دانشگاه یادآور شد: زینب (س) را پرستار کربلا گفته اند و روز ولادت ایشان روز پرستار است در حالی که من در تاریخ ردپایی از پرستاری او در کربلا ندیدم و اگر هم باشد نسبت به شأن و جایگاهی که دارد یک به هزار است. یعنی پرستاری ایشان بیان یک لحظه از اوست. بیاییم یک روز را به نام شجاعت تعریف کنیم و روز ولادت ایشان را با این روز مصادف کنیم.
او اظهار داشت: آیا نباید از انسانی در شرایط روحی و جسمی زینب (س) انتظار پرخاشگری و دشنام گویی داشته باشیم؟ او رأس حکومت ها را یکی یکی در مقابل خودشان محاکمه کرده است. مسلمان به معنای تسلیم شده در مقابل خواست خداست و زینب (س) نیز در مقابل آنچه خدا خواسته بود تسلیم شد. مسلمان توهین و بی ادبی نمی کند حتی اگر او را تکه تکه کنند و این تجلی تقواست. خداوند در آیه ۱۰۸ سوره انعام می فرمایند حتی به کسانی که به خدا شرک می ورزند دشنام ندهید. کسانی که تقوا دارند می توانند بر خودشان مسلط باشند. زینب در تمام طول اسارت نه اشک می ریزد و نه به کسی دشنام می دهد. مسلمان کسی است که مصیبت ها او را فلج نمی کند.
مرادی با اشاره به اجرای نمایش هایی با موضوع اُسرای کربلا در ایام به ویژه محرم گفت: در نمایش ها زنی را به عنوان زینب (س) وارد صحنه می کنند که تلوتلو می خورد و درمانده و آواره است در حالی که این زینب نیست اگر بود یزید را محاکمه نمی کرد و به زمین و زمان دشنام می داد و فراموش می کرد بگوید الحمدالله رب العالمین. این گونه نمایش ها در شأن ایشان نیست.
نتوانسته ایم زینب (س) را به عنوان اسطوره متمدن برای الگو جوانان معرفی کنیم
او همچنین به وضعیت حضور دختران و پسران در مراسمات عزاداری امام حسین (ع) اشاره و درباره علت این نوع رفتارها تصریح کرد: ما شخصیت زینب (س) و پیام او را نشناساندیم و نگفتیم که تمدن این نیست که آرایش کنیم تا دیده شویم. کالایی و سرمایه شدن بدن به سایر سرمایه های ما اضافه شده است. پس زینب (س) را باید در اوج تمدن انسانی شناخت. این شخص اسطوره متمدن بودن است.
منبع:
سایت کرب و بلا
کوهی از صبر در عاشورا
رگز نمی پوسد و از یاد نمی رود.
سید محمد حسن لواسانی - بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
ل
یکی از یاران امام سجاد علیه السلام می گوید: بعد از عاشورا، روزی امام سجاد علیه السلام مرا دید و فرمود: «شنیده ام که گاهی قبر اباعبدالله را زیارت می کنی.» گفتم: «بلی، همین طور است.» فرمود: «چرا چنین می کنی؟ تو نزد خلیفه جایگاهی والا داری. او کسی را محبّ ما اهل بیت باشد؛ تحمل نمی کند.» گفتم: «به خدا با این کار تنها رضای خدا و رسولش را می طلبم. خشمِ دیگران برایم مهم نیست. اگر هم گزندی به من برسد؛ باکی ندارم.» امام سجاد فرمود: «تو را به خدا قسم چنین است؟» گفتم: «آری به خدا!» سه بار او چنین گفت و من پاسخ دادم. سپس فرمود: «بشارت باد و مژده تو را. حال که این گونه است، داستانی بزرگ و پنهان دارم که برایت می گویم:
حادثه کربلا پیش آمد. پدرم و خندان و یارانش همه به شهادت رسیدند. اهل بیت او را به سوی کوفه بردند. هنگام عزیمت، به کشته ها نگاه می کردم که هنوز دفن نشده بودند. این صحنه آن قدر برایم آزار دهنده بود که نزدیک بود غالب تهی کنم. عمه ام زینب متوجهِ حال من شد. گفت: «ای بازمانده جد، پدر و برادرانم! چرا با جان خود بازی می کنی؟» گفتم: «چرا نکنم؟! سرورانم، خون آلود در دشت افتاده اند. غارت شده و بی کفن.»
عمه ام زینب فرمود: «آن چه می بینی بی تابت نکند. به خدا قسم این عهدی است که خدا از جد، پدر و عمویت گرفته است. این کشتگان در آسمان ها شناخته شده اند. برای قبر پدرت سیدالشهداء پرچمی برمی افروزند که با گذشت زمان هرگز نمی پوسد و از یاد نمی رود.(1)
ام ایمن برای من تعریف کرده که روزی علی و فاطمه و حسنین علیهم السلام، همه در خانه پیامبر جمع بودند. علی علیه السلام آب ریخت و پیامبر دست مبارکش را شست. بعد به علی و فاطمه و حسنین نگاهی کرد و نگاهی به آب انداخت. نگاهی از خوشحالی. اما ناگهان دست به دعا برداشت و به سجده رفت و سخت گریست. بعد سر برداشت و اما چون باران گریه می کرد. همه از حال رسول الله اندوهگین شدند. وقتی گریه پیامبر به درازا کشید، امیرالمؤمنین علی علیه السلام علت را پرسید که: «یا رسول الله گریه شما، دلِ ما را خون کرد.»
پیامبر فرمود: «الان جبرائیل بر من نازل شد و از داستانِ شما خاندانم خبر داد. که بلایا و سختی های زیادی می بینید. به دستِ مردمی که خود را از امّت تو می دانند، اما از تو و خاندان تو بیزارند. خدا را شاکر باش و به قضای او راضی.
آن چه می بینی بی تابت نکند. به خدا قسم این عهدی است که خدا از جد، پدر و عمویت گرفته است. این کشتگان در آسمان ها شناخته شده اند. برای قبر پدرت سیدالشهداء پرچمی برمی افروزند که با گذشت زمان هرگز نمی پوسد و از یاد نمی رود.
خاندانِ تو یکی یکی به شهادت می رسند. همین فرزندت حسین، به همراه گروهی، کنار فرات در کربلا کشته خواهد شد. سرزمینی که محنتش فراوان خواهد بود. چون کشته می شوند؛ زمین و کوه ها به لرزه در می آید. خداوند خود آن ها را قبض روح می کند. و فرشتگان با ظرف هائی از یاقوت و زمرّد، لب ریز از آب حیات، همراهِ حلّه های بهشتی و عطرهای جنّت، از آسمان هفتم فرود می آیند. با آن آبِ ناب، غسل شان می دهند و صف در صف برای آنان نماز می خوانند.(2)
لحظات آخری که پدرم امیرالمؤمنین علیه السلام هم ضربت خورده بود؛ به من فرمود: «دخترم! گویا می بینم که تو، زنان و دخترانِ خاندانم را در نهایت خاری در این شهر می گردانند. و شما می ترسید که مردم شما را بربایند. صبور باشید. به خدایی که دانه را شکافت؛ آن روز، جز شما دوست و پیروی روی زمین نیست. *
منابع:
1. دانشنامه امام حسین علیه السلام
2. تاریخ طبری - مقتل ابومخنف
*برنامه رادیویی قرآن کربلا، شبکه قرآن
فریادی که خنده از لبان یزید برد
تاریخ یزید را دیده که بى پاسخ چشم به اطراف گردانده. دست هایش را دیده و صورتش را که رنگ خون بوده. دست زینب(س) را دیده که بالا رفته و یاد روز فتح مکه را براى یزید تازه کرده.
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
م
تاریخ به ستونى تکیه داده و زینب(س) را دیده که دست به زانو گرفته و از میان اسرا بلند شده و «بسم الله» گفته. قرآن خوانده، آیه هایى که آشناى ذهن مردم بوده.
تاریخ صداى زینب را شنیده که همه مسجد را انباشته: خداوند به راستى در قران گفت «سرانجام کسانى که دست به گناهان کبیره زدند و به آن جا رسیدند که آیات خدا را تکذیب کردند و آن ها را به سخره گرفتند.» بعد رو به یزید کرده و گفته: «فکر کردى چون راه زمین را بر ما تنگ کردى و راه چاره را بر ما بستى و کار را به این جا رساندى، ما را نزد خدا خوار و خود را عزیز کردى؟ به خیال باطلى بر تخت تکبر نشستى و مجلس شادى به پا کردى.»
تاریخ چشم هاى بهت زده اهل مسجد را دیده که غرق در خطبه بودند و شنیده زینب(س) خطاب به یزید گفته آرام باشد و سخن خدا را از یاد نبرد که: «آن ها که کافر شدند تصور نکنند اگر به آن ها مهلت مى دهیم، به سودشان است، به آن ها مهلت مى دهیم تا بر گناهان خود بیافزایند و براى شان عذاب خوارکننده اى است.»
تاریخ یزید را دیده که بى پاسخ چشم به اطراف گردانده. دست هایش را دیده و صورتش را که رنگ خون بوده. دست زینب(س) را دیده که بالا رفته و یاد روز فتح مکه را براى یزید تازه کرده. صدا را بلندتر از قبل شنیده: «به پدران کافر خود افتخار مى کنى و به صورت سید جوانان اهل بهشت چوب مى زنى، به زودى به سوى شان در آتش خواهى شتافت و آرزو خواهى کرد دست ناتوانى داشتى و زبان لالى که چنین نمى کردى و چنان نمى گفتى.»
تاریخ بعد حرف هاى زینب(س) سکوت شنیده، آن قدر طولانى که انگار هیچ وقت تمام نشده.
منبع: فرهنگ نیوز
آموزش نظم به کودکان نوپا
اید به نظم و انضباط به عنوان بخشی از آموزش نگاه کرد نه شکلی از تنبیه کردن. فرزند شما باید یاد بگیرد چگونه با دیگران همراه شود و در امان بماند. او دانش‌آموز مشتاقی است اما مهم‌ترین درس‌ها (مانند سهیم شدن با دیگران، صبر،همکاری و احتیاط) چند سالی زمان می‌برد تا برایش جا بیفتند. به عنوان معلم اصلی‌فرزندتان، این وظیفه شما است که این آموزش‌ها را با پیگیری، صبر و دلسوزی تقویت کنید. ثبات داشتن برای بچه‌ها بسیار مهم است.
از تکرار کردن خودتان نترسید. شاید لازم باشد یک کودک نوپا، قبل از اینکه پیامی را بگیرد و درک کند‌واقعا آن را صد‌‌مرتبه بشنود. زمانی که او در مقابل خواسته‌ای که دارد بی‌ادبی و گستاخی میکند نیازی به سخنرانی ندارد. به او یک «نه» محکم بگویید و اگر دلتان خواست توضیح کوتاهی هم برایش بدهید مثلا به او بگویید «ممکن است آسیب ببینی» یا «آن یک اسباب‌بازی» نیست. سپس نظرش را به یک فعالیت مطلوب‌تر تغییر دهید. کودکان نوپا معمولا کم‌حوصله‌اند بنابراین او با پیشنهاد شما خوشحال می‌شود و آن کار را شروع میکند.
فرصت دادن به بچه می‌تواند مفید باشد. اما تعداد بسیار کمی از کودکان، تا قبل از 3 سالگی مفهوم آن را درک می‌کنند. برای بچه‌های کوچک‌تر فرصت دادن یا تایم اوت دادن، گیج‌کننده و خسته‌کننده است. اگر کودکتان آنقدر بزرگ هست که معنای فرصت دادن را بفهمد،از این زمان‌ها، کم استفاده کنید و آنها را به 3 دقیقه یا کمتر برسانید به اندازه‌ای که او بتواند خودش را کنترل کند. به جای اینکه او را به اتاقش بفرستید، او را روی یک صندلی بنشانید. چون شما نمی‌خواهید که او با تنبیه‌کردن، به اتاقش وابسته شود. بنابراین در نظر بگیرید که با او نشسته‌اید. او احتمالا زودتر آرام می‌شود و شما هم دوباره می‌توانید استراحت کنید.
مهم نیست که کودکتان چقدر بد رفتار میکند، اما به هر‌‌حال شما نباید از گزینه کتک زدن استفاده کنید. ضربه محکم به باسن و یا سیلی زدن به بچه باعث می‌شود که او ترس از پدر و مادر را یاد بگیرد. حتی اگر شما قصد صدمه زدن به فرزندتان را نداشته باشید، اما در زمان عصبانیت خیلی راحت کنترل‌تان را از دست می‌دهید. اگر شما حس می‌کنید که دلتان می‌خواهد فرزندتان را کتک بزنید،به خودتان کمی فرصت دهید تا این احساس فروکش کند.
نظم و انضباط همیشه نتیجه منفی ندارد. وقتی فهمیدید کودکتان خوب شده است به او جایزه بدهید مانند بازی کردن با اسباب‌بازی‌ها به همراه یک دوست و یا یک ظرف غذای خوشمزه! بنابراین او یاد می‌گیرد که برای جلب توجه شما نباید بی‌ادبی کند. در نهایت برای کودکان به راحتی این کار را ممکن می‌کنید که کار‌های درست را انجام دهد. برای مثال وقتی فرزندتان خسته و گرسنه است، او را به خرید‌های طولانی نبرید تا با چیز‌هایی که اجازه ندارد به آنها دست بزند محاصره‌نشود. اگر دنیای کودکتان با وسوسه به هم بریزد، شما تمام روز را باید صرف «نه» گفتن کنید. به او فرصت‌بیشتری برای بازی کردن و کشف کردن بدهید اما در عوض شانسش را برای به دردسر افتادن کاهش دهید.
وهابیت زادگاه و مروج تفکر تکفیری است
آیت الله ناصر مکارم شیرازی اظهار داشت : ریشه مجموعه موفقیت ها در نظام اسلامی تمسک به دین حنیف اسلام و تحقق احکام الهی در این سرزمین است.
وی با اشاره به تهدید تروریسم تکفیری برای جهان اسلام و مجموعه بشریت، ضرورت توجه به ریشه های تکفیر را مورد تاکید قرار داد و افزود : وهابیت همان گونه که در اجلاس اخیر گروزنی نیز از سوی مذاهب مختلف اسلامی مورد تاکید قرار گرفت خارج از دین مبین اسلام بوده و زادگاه و مروج تفکر تکفیری است.
آیت الله مکارم شیرازی ضرورت حفظ وحدت و انسجام در میان گروه های مختلف سیاسی را مورد تاکید قرار داد و تصریح کرد: رعایت اخلاق اسلامی و حفظ حدود شرعی در اظهار نظرها و اقدامات ضرورتی است که باید بیش از گذشته به ان اهتمام شود.
منبع:
فرهنگ نیوز
