رشوه به اسم هدیه، لقمهی حرام!
رشوه به اسم هدیه، لقمهی حرام!
«لا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ و تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُکَّام» رشوه! «تُدْلُوا» از «دلو» است. «دلو» آن چیزی است که پایین میاندازند که آب بکشند. میگوید: «تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُکَّام» یعنی یک پولی را در «دلو» میگذارد و پهلوی قاضی میفرستد که این پول را بگیرد، یک پاکت و یک پولی به حسابش میریزد که… حالا گاهی هم یک اسمهای دیگری روی آن میگذارند. مثلاً میگویند: هدیه! با اسم رشوه عوض نمیشود. «مَنْ أَکَلَ حَرَاماً مَا لَمْ یَقْبَلِ اللَّهُ مِنْهُ صَرْفاً وَ لَا عَدْلا» (بحارالانوار/ج100/ص 16) روایت داریم اگر کسی لقمهاش حرام باشد، خداوند چیزی را از او قبول نمیکند.
خوب! از درآمدهای حرام قمار است. متن قرآن است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ» شراب، قمار، اینها «رِجْسٌ» است. یعنی پلید است. «مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ» اجتناب کنید. «لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» (مائده/90) شاید رستگار بشوید. «إِنَّما یُریدُ الشَّیْطانُ أَنْ یُوقِعَ بَیْنَکُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ» شیطان میخواهد با این قمار و شراب در بین شما کینه بیاندازد. دو نفر رفیق، با نمرهی چهارده همدیگر را دوست دارند، سر سفرهی قمار مینشینند، یکی برنده میشود و یکی بازنده میشود، برنده پول طرف را میگیرد و بلند میشود. اینها وقتی نشستند، چهارده درجه همدیگر را دوست داشتند، وقتی بعد از قمار بلند شدند، آن که باخته است، چهارده درجه چهار درجه میشود! چرا؟ چون میبیند پولهایش در جیب او رفت. دیگر او را دوست ندارد. معنایش این است. شیطان میخواهد کینه به وجود بیاورد، قمار یکی از ابزار کینه است، و شراب هم همینطور است. «وَ یَصُدَّکُمْ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ عَنِ الصَّلاةِ» (مائده/91)